Inmiddels liggen we nu al 2,5 week in Licata. Sinds ons vertrek hebben we nog niet zo lang stil gelegen. Dat is dus wel even wennen. We hebben nu al tijden niet op de weerwebsites gekeken om de windrichting en golfhoogte te bestuderen. Ook de pilot (boek met havens) ligt wat te verstoffen. We veranderen langzaam weer in landrotten. Het reizen is even gestopt!
Licata vinden we hoe langer hoe leuker. Als je het echte Italiaanse leven mee wilt maken, zit je hier prima. En dat vinden wij erg leuk. Iets simpels als in de rij wachten tot je aan de beurt bent bij de kassa is een avontuur. Vanalles en iedereen mag voor en dan ben je ineens aan de beurt, terwijl je niet eens vooraan staat. We snappen er nog niets van, maar ja, voordeel is dat we de tijd hebben en het dus rustig kunnen aankijken.
Licata
De Seaghan blijft uiteindelijk ook een week in Licata. Ook zij worden gedwongen om eens goed na te denken over wat ze willen voor de winter. Uiteindelijk hebben ze dus besloten om, na de week Licata, door te varen. Ze willen de winter doorbrengen in Griekenland, als het weer hen nog goed gezind is.
Maar in de week dat ze nog in Licata zijn, hebben we het nog ontzettend gezellig. Doordat ze schuin tegenover de Sunrise liggen, lopen we vaak op en neer. Ongeveer om de beurt koken we ’s avonds en eten we gezellig samen. Ik ga ook nog shoppen met de lady-of-the-ship en vind mooie schoenen voor de winterperiode. De een-na-laatste avond gaan we uit eten. Typisch Siciliaans moet het zijn, geen pizza. Ik heb de website tripadvisor bestudeerd en we zetten koers naar El Diablo. We komen binnen en het blijkt geen groot restaurant te zijn. Er staat 1 lange tafel en 3 kleinere tafels. We schuiven aan bij de lange tafel, waar al 6 gasten zitten. Blijken het Vlamingen / Nederlanders! We hebben in heel Licata zelfs amper Engels gehoord en nu lopen we hier tegen een hele groep Vlamingen aan. Ze blijken ook in de haven te liggen, dus we wisselen meteen boot- en ligplaatsnummers uit. Dan wordt onze bestelling opgenomen door ZZ-Top himself, die dan ook weer prima Duits spreekt. We kunnen kiezen uit 3 gerechten. Nou, dat lukt wel. Hij heeft die avond lasagne en die bestel ik. Geweldig lekker, zeker met de lokale rode wijn, die we ook een karaf (of 2) op tafel laten zetten. Dan krijgen we nog een cactusvrucht toe. ZZ-Top laat zien hoe je zo’n vrucht moet schoonmaken, dus dat weet ik nu ook meteen. En we krijgen een borrel van de zaak. Goed in de olie verlaten we het restaurant en doen nog een laatste wijntje op het terras bij de haven. Daar zitten echter ook de muggen, dus we zijn meteen weg als de glazen leeg zijn. Superavond!
Licata; de Sunrise heeft zich al goed geïnstalleerd
Nu is de Seaghan al een week vertrokken. Wij missen hen wel! Maar ondertussen leren we de stad ook steeds beter kennen. We hebben de Praxis al gevonden en het Kruidvat staat ook op de kaart. We hebben natuurlijk ons favoriete bakkertje nog steeds en hebben nu ook een goede plek voor onze vleeswaren en een stalletje voor onze groente en fruit. De grote supermarkt ziet ons uiteindelijk niet zo heel vaak. Het is een stuk duurder in de supermarkt en het brood en fruit zijn van mindere kwaliteit. Ook hebben we geïnformeerd naar de busverbindingen. We kunnen rechtstreeks naar Palermo, Agrigento, Marsala of Catania. Duurt niet eens veel langer dan dat je met de auto gaat. Dat gaan we dus snel proberen.
Geadopteerd plantje (rozemarijn)
Op zaterdag 22 oktober zoeken we de Vlamingen nog eens op, maar ze vertrekken net. Ze gaan nog een dagje naar Ragusa (niet de haven, maar de stad). Ze zeggen dat we maar even gedag moeten gaan zeggen bij hun buurman: Gunter. Zo gezegd, zo gedaan. En dat is meteen supergezellig! We drinken wat op zijn zeer schone en opgeruimde boot (moest ie van zijn vrouw, die deze keer even niet was meegekomen :-)). Gunter vertelt ons dat er op zondag om 12:00 uur een BBQ is, georganiseerd door de bootbewoners. Dus daar willen we gaan kijken! We gaan meteen nog even wat vlees halen, want we lusten wel kip piri-piri van de BBQ.
Zondag rond 12:00 uur zijn we present op de BBQ-plaats. Deze ligt langs de haven en is overdekt. Er zijn 2 grote BBQ’s gemetseld en er is een wasbak. Er staan picknickbanken en natuurlijk afvalbakken. Het ziet er heel netjes uit. Er zijn al 3 andere zeilers en we kunnen meteen een praatje maken, iedereen spreekt Engels. Gunter komt iets later ook nog. Uiteindelijk zijn we wel met zo’n 25 man. Supergezellig! En waar de zondagse BBQ blijkbaar de vorige zondagen al na een uurtje afgelopen was, slepen wij ons om 19:30 uur naar huis. De wijn, gin-tonic en weet niet wat nog meer hebben er flink ingehakt. Er is nog een clubje dat even langs het terras van de haven gaat, maar dat laten we aan ons voorbij gaan.
Licata: Uitzicht vanuit onze plek in de haven
De maandag horen we van iedereen die we spreken dat het niet de beste dag ever voor hun was. Veel katertjes en vermoeidheid. Tsja, ook in de haven kan het leven hard zijn….. Helaas zitten Gunter en zijn buren al weer op het vliegtuig naar huis. We krijgen nog wel een mailtje: er ligt een hengel voor ons klaar op de boot, als we die hebben willen. We gaan meteen even kijken en het is echt een superhengel! Ik heb beloofd pas tonijn te vangen als ze weer terug zijn. Dan kunnen we hem samen lekker opeten.
Inmiddels weten we nu dus dat we niet de enige zijn hier in de haven. Dinsdag en vrijdag is er een happy-hour op het terras van de haven. En dan op zondag dus de BBQ. Daarnaast is er binnenkort een schippersmeeting. Hier zal besproken worden welke activiteiten we nog meer kunnen organiseren. Ik ben erg benieuwd! Ook hebben we een lijst met namen van de huidige bewoners van de haven en daarop staat ook of ze de hele winter blijven of dat ze een paar maanden naar huis gaan. We gaan bekijken hoe het allemaal gaat lopen de komende weken!