24. En nog een verrassing!!!

Poeh, wat vliegt de tijd! Al weer bijna Sinterklaas, hoewel we daar hier misschien niet heel veel van gaan merken. Kerst is wel een hot-item. De versierde etalages doen een beetje vreemd aan als je met 23 graden in je t-shirt loopt, maar een witte kerst heb je hier alleen als je bovenop de Etna staat. Wel hebben we een suprise ontvangen vanuit Nederland. We hadden wat spullen via internet besteld en bij Stijn & Yvet laten bezorgen. Zij zijn zo vriendelijk geweest om alles bij elkaar te verpakken en op te sturen. En ook al heb je het zelf besteld, het blijft een soort cadeau.

En dan blijkt ook nog dat er extra dingen in het pakket verstopt zaten! Dat zijn dan echte cadeaus:

Het is donderdag 10 november als Eric en ik weer in de bus naar Catania stappen. Dit keer weet hij prima wat er staat te gebeuren: zijn zus Pauline en haar vriend Auke komen ons bezoeken. En omdat ze o.a. graag de Etna willen zien, hebben we afgesproken om met z’n 4-en een appartement te huren in Catania. Van daar uit zijn de bezienswaardigheden aan de Oostkust van Sicilië een stuk beter bereikbaar. Vanuit Licata is het immers telkens 2,5 uur rijden voor je überhaupt aan de Oostkust bent. En dan zou je ’s avonds ook weer terug moeten.

Pauline en Auke landen al vroeg in Catania. Wij nemen de bus van 9:30 uur en zijn er rond 12:00 uur. We bellen en zien elkaar voor de deur van het appartement. Zij konden nog niet meteen naar binnen omdat het appartement nog niet klaar was en waren koffie / wijn gaan drinken.

Na ontvangst van de sleutel kunnen we het appartement gaan bewonderen. Het is erg mooi, met enorme slaapkamers en een lekker patio waar je buiten kunt zitten. Het is al ruim lunchtijd, dus we gaan eerst even een hapje eten. Daarna de eerste boodschappen en lekker bijkletsen op onze patio. Met een wijntje erbij gaat het stemvolume misschien wat omhoog en leren de bovenburen die aan de patio grenzen weer een leuk woordje Nederlands.

De volgende dag gaan we Catania verkennen. Ik ben er al ooit geweest met mijn zus en omdat er niet veel veranderd is, ben ik een beetje de tourleider. We bezoeken de olifant (heel oud en symbool van Catania), de vismarkt en de haven. Hier vinden Pauline en Auke dat ze wel een koffie verdiend hebben! In het zonnetje is het echt weer genieten. Daarna gaan we, na een lunch, weer richting het appartement. We hebben een auto gehuurd en deze moet opgehaald worden op het vliegveld. Auke en Eric nemen een taxi en komen met een Citroën C3 Picasso terug. Geen sexy auto, maar wel ruim genoeg voor ons (Auke is bijna 2 meter lang en neemt dus been-technisch wel wat plek in). In de avond gaan we lekker uit eten in een van de vele restaurants die Catania rijk is. Het wordt een lekker bordje pasta. Hoewel dus maar ongeveer 1/4 van wat de Italianen zelf naar binnen werken, is het voor ons zeker voldoende.

Nu we een auto hebben, gaan we deze zaterdag de Etna op. Pauline heeft een mooie route voorbereid en we zien de Etna van alle kanten. Als we eenmaal boven zijn met de auto, zou daar een kabelbaan richting de top moeten gaan. Maar het waait er vandaag echt loeihard! We waaien zelf bijna weg! De kabelbaan blijft dus ook mooi waar dat ie is. Wij drinken wat in een barretje. Als we weer buiten komen zien we een bordje naar een andere, lagere krater. Dat is maar een paar honderd meter lopen, dus dat is dan een mooi alternatief. Ik zie nog een bordje waaruit blijkt dat het parkeren betaald is. Dus daar ga ik voor onze wandeling even achteraan. Ik vraag bij een winkeltje hoe het werkt (want nergens staan betaalautomaten). De man achter de toonbank legt me uit dat het te hard waait. We hoeven vandaag niet te betalen. Vreemd, niet betalen omdat het waait (werkte het in havens ook maar zo), maar wij klagen niet!

De krater blijkt niet heel groot en hier waait het zo mogelijk nog harder. Je kunt gewoon voorover leunen zonder om te vallen! Heel leuk, maar met 6 graden ook erg fris aan de handjes. We hebben wel dikke(re) jassen bij ons, maar geen handschoenen. Als we weer lekker in de auto zitten, warmen de handjes vanzelf weer op. We gaan richting de kust en zoeken daar een restaurant voor de lunch. Tot slot staat het bergdorp Taormina op het programma. Geweldige uitzichten en heul dure winkels in dit bergdorp. We maken mooie foto’s en gaan weer op huis aan.

Daar hebben we nog een volle buik van de lunch. We zetten wat brood en beleg op tafel. Daarbij komt dan het Piratenspel, dat Eric voor zijn verjaardag van Stijn & Yvet heeft gekregen. Nu is het tijd om Pauline en Auke verslaafd te maken. En deze missie is geslaagd: de rest van de vakantie doen we elke avond het Piratenspel. Leuk met veel, weinig en (wellicht, maar ik kan niet uit ervaring spreken) zonder wijn.

De volgende ochtend is Auke niet helemaal wakker. Hij heeft de hele nacht na zitten denken over zijn strategie voor het Piratenspel en heeft veel nieuwe inzichten gekregen. Nu moet ie alleen nog tot de avond wachten tot ie ze kan uitproberen…eerst gaan we namelijk naar Licata. Pauline en Auke willen graag zien waar onze boot ligt en er is geen betere tijd om dit te bekijken dan op zondag: BBQ! We vertrekken na een vlug ontbijt-buiten-de-deur. Het is immers een stukje rijden, daarbij zien ze dan meteen weer een hoop van het natuurschoon van Sicilië.

Rond 12:30 uur zijn we in de haven. Vlug langs de supermarkt om wijn, groente, hapjes en vlees te scoren. Helaas is de T-bone steak uitverkocht! Het is prachtig weer en veel Italianen zullen wel de BBQ aanmaken. Niet getreurd, in plaats daarvan wordt het een dikke biefstuk. Als we bij de BBQ-plek aankomen is het al druk. De meesten zijn al lekker aan het eten. Genoeg plaats op het rooster voor ons! Auke maakt een super lekkere biefstuk klaar en Eric ontfermt zich over de worstjes. Later komen de paprika’s aan de beurt. Het is weer erg gezellig en ook Pauline en Auke zitten binnen de kortste keren te kletsen met andere havenbewoners. Als we rond 15:30 uur klaar zijn, pakken we onze spulletjes bij elkaar en lopen nog even het stadje in. Omdat Licata geen grote toeristische trekpleisters heeft (understatement!), duurt het rondje niet heel lang. Met een koffie op het pleintje voor de kerk sluiten we de rondleiding af. We moeten nog 2,5 uur terug naar het appartement en besluiten gas te geven. Het Piratenspel wacht immers!

De strategie waar Auke de hele nacht op gebroed heeft, laat ie na 3 rondes (ongeveer 10 minuten) al varen. Maar…. hij wint wel het eerste spel (spel bestaat uit 10 ronden). Misschien was dat wel de tactiek? We spelen nog een rondje, openen de Limoncello, die erg belangrijk is als je verkouden bent en naast de Piratenstrijd ook bezig bent met een strijd tegen bacillen! Voor de zekerheid nog een rondje (Limoncello en Piraten) en dan is het bedtijd. Tijdens het Piratenspel heb ik de wasmachine van het appartement 3x laten draaien. Mooie kans om de was lekker te doen!

Maandag 14 november zouden we naar Syracuse gaan, maar ik ben helemaal niet 100 punten. Flink verkouden en het regent, dus ik wil graag in het appartement blijven. Eric blijft bij mij (lief!). Pauline en Auke gaan wel lekker op pad. Maar als ze in de middag terugkomen, blijkt dat ze een snel rondje hebben gemaakt door de stad i.v.m. de regen. Daarna zijn ze terug gereden naar Catania en hebben lekker geluncht bij een echte Italiaanse Mama. Eric en ik zijn zelf ook even de stad in gelopen. Even naar de olifant en terug. Op de terugweg vinden wij ook een restaurant. Hier hebben ze een menu: Primo, Secundi, Broodje en Drankje voor EUR 6,-. En dat is heel lekker, maar veel te veel. We zijn net aan het praten over hoe onmogelijk het is voor 1 mens om dit eten allemaal weg te krijgen als naast ons 2 Italianen aanschuiven. Binnen 20 minuten is alles op! Ongelofelijk, hoe doen ze dat?!?

In de avond komen de piraten weer uit de doos en wordt de laatste Limoncello soldaat (lees: piraat) gemaakt. Omdat de was met dit vochtige weer niet echt heeft willen drogen, gaat de verwarming aan en uiteindelijk de buitendeur open. Sorry milieu, maar wij gaan weer met droge was naar onze boot!

Dinsdag vertrekken Pauline en Auke weer. De dagen zijn omgevlogen! Ze vliegen in de ochtend en wij zetten ze af op het vliegveld. De auto hebben we nog 3 dagen extra gehuurd. Dat heeft te maken met de 2de verrassing: Wij gaan de 18de november naar Nederland voor 5 nachtjes. Onze ouders en Renske weten hier niets van. Wel zitten Severine (vriendin van Renske – zie bezoekende matroosjes onder “Bemanning” op deze site) en Sjors (broer en wellicht toekomstig matroosje) in het complot. We dachten dat wel handig zou zijn als iemand er voor zou zorgen dat onze slachtoffers thuis waren als wij daar kwamen. Je staat anders zo alleen met je verrassing….

Op 15 november rijden wij dus weer richting Licata en op de 18de rijden we weer terug. De weg naar Catania kennen we inmiddels goed. We vliegen pas om 20:00 uur, maar gaan eerst nog even langs een winkelcentrum bij het vliegveld en vertrekken dus meteen na de lunch. Dat is maar goed ook. Een mini-waternoodramp is zich in Licata aan het voltrekken. Flinke regen en straten zonder waterafvoer zijn geen goed combinatie. We moeten door flink diepe en grote plassen water rijden en het is nog lang niet droog! Zorgen om de Sunrise maken we ons niet echt. Die drijft wel! Het blijft af en toe flink gieten, maar we hebben geen haast. Eenmaal in het winkelcentrum hebben we nog een goed uur om even rond te kijken en wat te eten. Dan moeten we de auto al weer terugbrengen. Dat moet met volle tank en laat er nu in heel de wijk om het vliegveld geen pompstation te bekennen zijn! We waren zo op tijd en nu krijgen we ineens haast. We rijden uiteindelijk de snelweg weer op en tanken daar. Heel snel weer terug want de inlevertijd van de auto is al verstreken en dan zoeken naar de ingang voor het inleveren van de huurauto. Met die hoosbui en in het donker ook geen pretje. Hebben we alsnog stress! Maar eenmaal de auto afgeleverd, keert de rust weer terug. We hebben geen bagage om in te checken en zijn dus vlot bij de gate. Dan vliegen we in 2,5 uur weer terug naar Eindhoven. Heel vreemd idee: we hebben er 5 maanden over gedaan om op Sicilië te komen en nu zijn we in 2,5 uur weer terug…..

In Nederland hebben we ook een autootje gehuurd en een appartement in Meerhoven (leve airbnb). Onze komst moest immers een verrassing blijven. Als we om 00:00 uur de sleutels hebben van het appartement, gaan we nog even op weg naar de MacDonalds: een MacKroket en Vlaamse Frieten eten! Jammie, jammie!

Zaterdag doen we boodschappen bij de Appie. Allemaal lekkere spullen die we niet hebben kunnen krijgen op onze reis. Het super-bruine-brood van de AH smaakt prima en vult gigantisch! Misschien dat Italianen niet begrijpen dat wij hier 2 sneetjes van op kunnen eten? Om 11:00 uur worden we in Valkenswaard verwacht. Mijn zus vertrouwde een en ander al niet, maar is toch heel verrast als wij voor de deur staan. Ook mijn moeder staat heel verbaasd te kijken. En er is appeltaart. Dat vindt Eric dan weer helemaal niet erg. Ook een tweede stuk gaat prima naar binnen. Kroketjes voor de lunch en tonnetje rond kunnen we naar de ouders van Eric. Zijn moeder vraagt alleen wat we “hier deden”. Maar is ook erg blij om ons te zien. Ook zij hebben appeltaart en omdat Eric niet te flauw is, maakte hij hier ook wat ruimte voor. Na het bijkletsen gaan we weer naar het appartement. Om 19:00 uur gaan we wat eten in de stad. Eric met zijn vrienden en ik met Anita. Supergezellig! Daarna nog even naar de 80 – 90 – party in de Effenaar, maar daar hebben de DJ’s niet echt begrepen wat het publiek (wij in ieder geval) leuk vinden. We gaan dan snel weer weg.

De volgende dagen vullen we met bezoekjes aan Stijn & Yvet, ouders etc. We winkelen wat omdat we bijvoorbeeld ijskrabbers nodig hebben om de onderkant van de boot schoon te steken. En dat zijn nou precies items die niet heel makkelijk verkrijgbaar zijn op Sicilië! Als we op woensdag weer terug vliegen, is het fijn om weer naar onze boot te gaan. Je komt toch weer snel in het Nederlandse ritme en daar zijn we nog helemaal niet aan toe!

Want we hebben besloten hoe we onze winter gaan besteden! Hoewel het heel gezellig is in de haven, denken we dat het niet goed is om hier de hele winter door te brengen. Het weer wordt ook hier wat slechter, vaker regen en natuurlijk ook vroeg donker. En als je dan een dagje verplicht binnen moet zitten, dan is de boot toch wel weer erg klein. Bovendien worden we erg lam van het rondhangen in de boot. We hebben geen grote kluslijst en dan verval je snel in het spelen van gitaar, lezen, tv kijken. Voor een dagje, of misschien elke daagjes geen probleem: maar voor 4 maanden! Nee!

Dus wij hebben besloten om komende winterseizoen naar de Franse Alpen te gaan: we gaan naar de sneeuw! We gaan het seizoen draaien als chaletstaf. Dit houdt in dat we een “eigen” chalet krijgen toegewezen. Wekelijks ontvangen wij daar gasten. Voor hen verzorgen wij het ontbijt en de (3-gangen) avondmaaltijd. Ook de schoonmaak van het chalet, boodschappen, administratie etc. valt onder onze verantwoordelijkheid. Wij hebben zelf al vaak een chalet gehuurd met een chaletboy, maar nu gaan we dus de andere kant eens bekijken. We draaien een chalet met z’n 2-en. En als we eenmaal onze draai gevonden hebben, zouden we in de ochtend rond 11:00 uur klaar moeten zijn. Dan zijn we vrij om te gaan skiën. Om 16:00 uur moeten we dan weer terug zijn. En natuurlijk 1 dag per week helemaal vrij om te skiën. Dit lijkt ons echt een super combinatie van (hard!!!) werken, skiën en buitenlucht. Denk niet dat we hier erg zullen inkakken.