Eindelijk weer even de tijd gevonden om een stukje voor op onze website te schrijven. We hebben het ontzettend druk gehad! Alles nieuw, alles spannend, alles leren kennen. Kost allemaal veel tijd en energie, maar vanaf nu hopen we toch wat meer routine en regelmaat in ons nieuwe leventje in de sneeuw te kunnen bouwen.

Eenmaal weer voet gezet op Nederlandse bodem, hebben we een drukke week voor de boeg. We hebben een aardige shoplijst gemaakt en daarnaast vinden we het ook erg leuk om nog wat vrienden te bezoeken om lekker bij te kletsen. De tijd vliegt dan ook echt voorbij! We mogen bij mijn zus en haar vriendin logeren, maar erg veel hebben ze niet van ons gezien. En als we er dan zijn, willen we meteen onze recepten voor de Franse Alpen op hen testen. Gelukkig vallen ze in smaak….

Belangrijkste op de shoplijst is een gitaar. We hebben de gitaar op de boot gelaten i.v.m. de extra bagagekosten, maar willen niet stoppen met oefenen voor zo’n lange tijd. De oude gitaar van mijn vader mogen we lenen, maar dat is een ander type gitaar. Dan toch maar een nieuwe gitaar aanschaffen? Tweedehands of nieuw? En kopen we er dan juist eentje die erg lijkt op de gitaar die we al hebben of juist een andere, met elektronica erin waardoor je middels een snoertje en een toverkastje van die akoestische gitaar een semi-elektrische kan maken? Tjsa… als het dan gaat over snoertjes en knopjes is er eigenlijk maar 1 antwoord mogelijk voor Eric: het wordt een akoestische gitaar met een toverkastje. Uiteindelijk bestellen we een gitaar online via een winkel, maar dan B-keus. Hij blijkt echt prachtig en we zijn er helemaal happy mee. Eric bestelt ook nog zo’n toverkastje en wat andere accessoires bij een andere internetfirma. Deze zouden op tijd geleverd moeten worden, maar helaas komen ze pas aan op de dag nadat wij richting La France vertrokken zijn. Eric is erg teleurgesteld, ontroostbaar! Gelukkig bestaat er SkipostNederland. Hierover later meer.

We worden op vrijdag aan het eind van de middag in Chatel verwacht. We hebben besloten om de 900 km in 1 dag te rijden. Onze nieuwe automobiel is niet de mooiste, niet de nieuwste en wat-ik-eigenlijk-wilde-zeggen niet de snelste. Dus we vertrekken 0m iets over 6:00 uur, uitgezwaaid door Renske en Severine. Zij hebben nu hun uitzicht uit de voorkamer weer terug. Een Kangoo neemt toch iets daglicht weg. Ondanks alle grapjes, zijn we wel erg blij met ons nieuwe bakje! Alles, werkelijk alles kan erin. Ski’s, bagage, nieuwe gitaar: geen probleem. En met 110 km/uur rijdt eigenlijk wel heel relaxed. We tuffen rustig zuidwaarts via Duitsland. Het vignet van Zwitserland hebben we al gehaald bij de ANWB, dus ook daar kunnen we gewoon door. Uiteindelijk vinden we, na even zoeken in het dorpje, onze overnachtingsplek. Alle chalethosts uit het gebied Portes du Soleil zijn samen gekomen in Chatel voor vanavond. Morgen vertrekt iedereen naar zijn / haar eigen chalet. Het is erg gezellig om iedereen te leren kennen en zo zien we ook meteen de standaarden in eten, kamers etc. die we moeten gaan aanhouden in ons eigen chalet. Wat nog wel wat zorgen baart is de hoeveelheid sneeuw: weinig tot niets! Maar goed, dat rijdt wel weer erg prettig dus voorlopig is het erg vervelend voor de gasten die gaan komen, maar vinden wij het alleen maar fijn.

Heel, heel weinig sneeuw, maar wel prachtige natuur

Heel, heel weinig sneeuw, maar wel prachtige natuur

Op zaterdag gaan we dan naar ons eigen chalet. Eerst gaan we met de chaletstaf naar Morzine, dan Les Gets en dan ten slotte naar “ons” Avoriaz. Omdat het chalet in de zomer niet door WensChalets (onze werkgever) wordt verhuurd, slaan ze een hoop spullen op in een garagebox in Morzine. Weer zijn we erg blij met onze Kangoo! Door even goed aan te duwen past alles wat er mee moet in 1x in onze auto en de auto van onze baas (ook een Kangoo). We rijden een half uurtje in een Kangoo-parade naar boven en dan arriveren we in Avoriaz. Hier ligt wel een beetje sneeuw en er wordt geskied! Maar de wegen van het dorp zijn nog helemaal sneeuwvrij. Omdat het een autovrij dorp is, mogen er geen auto’s door. Je moet naar een platform rijden, waar je vlug je auto mag uitladen. Al je spullen worden dan overgeladen in een paardenkoets of taxibusje (als er sneeuw ligt worden deze laatste vervangen door een soort rupsvoertuigen). Omdat in het taxibusje veul meer spullen passen en wij voornamelijk spullen hebben (en geen passagiers), nemen wij een taxibusje. Het is erg fijn dat de bestuurders meteen even meehelpen met het in- en uitladen van de bagage. Scheelt weer mooi wat tijd. We zijn dan ook erg op tijd in het chalet. Eerste indruk is: compact, maar prima! En koud….. de verwarmingen hebben een tijd niet aan gestaan en op een gegeven moment zit ik werkelijk te klappertanden van de kou.

Omdat we niet in het chalet slapen, krijgen we een studio iets verderop in het dorp. Deze gaan we ook even verkennen en nemen vast de eerste van onze eigen spullen mee. De studio is niet groot, maar wel van ons! We zijn er erg blij mee. In de komende dagen geven we onze spullen een plekje en wordt de studio steeds ruimer (op het oog dan).

Nu is het tijd om alles voor te bereiden voor de gasten komen. We hebben het verschrikkelijk druk! We maken dagen van 8:00 tot 24:00 uur en hebben een to-do-lijst waar je waanzinnig van wordt. We poetsen het chalet van boven tot onder, halen de spullen eruit die we niet nodig denken te hebben, kopen spullen waar we niet zonder kunnen, doen de eerste (heel, heel, heel) grote boodschappen, gaan kennismaken met onze bakker, skiverhuurder, groothandel enz., enz.. Langzaam maar zeker komen we tot het einde van onze gigalijst. We vloeken, lachen, treuren, sleuren en slaapwandelen, maar als de eerste gasten komen zijn we klaar!

Eerste GROTE boodschappen

Eerste GROTE boodschappen

We hebben besloten om de eerste tijd te gebruiken om te acclimatiseren en routine op te bouwen. Daarom laten we het skiën even voor wat het is. De sneeuw is toch niet geweldig en omdat er weinig pistes open zijn (geen sneeuw) is het heel erg druk op de pistes die open zijn. Nee, dat laten we even ons voorbij gaan. We besteden onze tijd aan de administratie (van het chalet), verkrijgen van internet, zakelijk telefoonabonnement en af en toe een beetje slapen.

Chalet Le Yeti in het zonnetje

Chalet Le Yeti in het zonnetje

Daarnaast zijn we een middagje op pad om ski’s voor Eric te regelen. Eric had zijn ski’s verkocht voordat we op zeilreis gingen. Maar nu heeft ie er toch nodig. Van zijn schoonbroer heeft hij een paar ski’s mogen lenen. Dat is super! Maar de sneeuwcondities zijn nog niet erg goed en we willen niet dat deze supermooie ski’s beschadigen. We hebben gehoord dat je als “seizoenswerker” soms de ski’s gratis mag lenen bij een skiverhuurder. Dat blijkt in Avoriaz net niet het geval te zijn: Jammer! Dus na wat uitzoekwerk en overleg vraagt Eric of de skiverhuurder misschien tweedehands exemplaren verkoopt. En dat blijkt het geval! Voor EUR 90,- heeft Eric nu dus supermooie ski’s incl. een heel seizoen aan onderhoud. Wij zijn erg blij met deze deal.

Onze eerste vrije dag; de woensdag is onze dag vrij, pakken we de Kangoo en stuiteren naar Zwitserland. Omdat we nu toch nog niet skiën, gaan we Geneve eens bekijken! Het is ongeveer 1,5 uur rijden en van te voren hebben we al uitgezocht waar we het beste kunnen parkeren. We kunnen onze Garmin dus meteen op ons doel afstemmen. De rit alleen al is prachtig. Eerst door de bergen en dan langs het meer van Geneve. Eenmaal in de stad zijn we erg benieuwd hoe we dit gaan ervaren. We zijn inmiddels erg verwend met alle prachtige steden die we afgelopen half jaar hebben bezocht. Zoals altijd zoeken we eerst de VVV op. Daar krijgen we een mooie kaart van de stad en wat tips om naar toe te lopen. Het is heel erg koud! Dus lopen we lekker door om het een beetje warm te krijgen. Iets drinken klinkt erg aanlokkelijk tot we kennis maken met de Zwitserse prijzen: Poeh! Er wordt bv. een hamburger geserveerd van 34,- Zwitserse Franken. Nog geen drankje daarbij. Hmmm, maar even wachten met eten tot we weer in Frankrijk zijn.

Geneve bevalt ons matig. Hiermee doen we Geneve erg tekort, maar zoals gezegd zijn we verwend. Het oude deel van de stad lijkt in onze ogen bijna nieuw! Waar in het Zuiden “oud” betekent dat alles ook werkelijk bijna uit elkaar valt, lijkt het hier of het er gisteren is neergezet. Alles perfect in de verf en geen gaten in het stucwerk. Wij vinden dan dus toch die zuiderse steden meer sfeer hebben. We lopen een uurtje of 2 rond en dan zitten we weer in de auto, terug naar Avoriaz.

Dan komt de sneeuw!!!! De afgelopen dagen heeft het volcontinue gesneeuwd en er is een enorme pak gevallen. We hebben het advies gekregen om na elke sneeuwval de auto even uit te graven omdat dit anders een onmenselijke klus wordt. Eric is dus ruim 1,5 uur bezig geweest met het wegvegen van de sneeuw op en om de auto. Een berenklus, maar fijn dat die ook geklaard is. En….. deze week hebben we onze skipas-voor-het-hele-seizoen opgehaald. Deze krijgen we van Wenschalets en dat is natuurlijk super. Nu gaan we, als we alle ochtendklusjes geklaard hebben, lekker even een paar uurtjes op de latten staan.

Sneeuw op het terras

Sneeuw op het terras van Le Yeti

Auto uitgraven

Auto uitgraven

En dan krijgen we een berichtje van SkipostNederland. Onze skipost zal maandag tussen 11:30 en 12:00 uur bezorgd worden! Hoe geweldig! SkipostNederland komt het toverkastje en wat andere zaken bezorgen die Eric net gemist had in Nederland. En omdat het een klein bedrijfje is, komen ze het tot aan de voordeur van ons chalet brengen!

Medewerker en tevens mede-eigenaar van SkipostNederland

Medewerker en tevens mede-eigenaar van SkipostNederland

We zijn zeer te spreken over de service van dit jonge bedrijf en kunnen het bij iedereen aanbevelen. Zeker omdat je tijdens het ophalen ook nog getrakteerd wordt op een zalige vin-chaud en supergezellige klets!

Eric is erg blij en we gaan meteen terug naar onze studio. Daar pakt hij de oranje rugzak (handelsmerk van SkipostNederland) uit en gaat meteen aan de gang. Ik heb hem de hele middag niet meer gehoord. Nou ja, de gitaar dan wel….

Toverkastje met koptelefoon!

Toverkastje met koptelefoon!

Later in de week gaan we ook nog een dagje skiën met mijn oom en tante (SkipostNederland) en met hun vrienden. Zij komen al jaren in dit skigebied en we worden getrakteerd om een mooie rondleiding en nog meer vin-chaud. We worden om 11:00 uur opgepikt bij een lift in Avoriaz en skiën de hele dag, naar Zwitserland, en weer terug. Het is werkelijk een superdag! Geweldige sneeuw, strak blauwe lucht, goede routesmurf en geweldige sidekicks! Jammer dat ze maar een weekje in Portes de Soleil zijn.