Omdat misschien niet iedereen weet wat dat nu precies inhoudt: Chaletstaf, heb ik een extra stukje geschreven om jullie een idee te geven! En mocht je zelf ook aan de slag willen als Chaletboy of – girl: verwacht geen ultra-lange skivakantie, maar een paar maanden hard werken in de knisperend frisse berglucht met de pistes aan je voeten.

Werken bij Wens

Werken bij Wens

De weken in ski-land lopen van zaterdag tot zaterdag. Zaterdagochtend tot 10:00 uur zijn de gasten van de eerste week er nog en na 14:00 uur maak je kennis met je nieuwe gasten. Tot nu toe zijn onze gasten steeds ruim voor 10:00 uur op weg naar huis gegaan. Dit geeft mooi wat extra ruimte op de zaterdag. En dat is fijn want op zaterdag moet je zorgen dat alles weer spik-en-span is voor de nieuwe gasten. Je haalt de bedden af, dekt de bedden opnieuw, poetst werkelijk alles grondig, ruimt alles op, bereidt het eten voor voor de zaterdagavond en zorgt voor een verse, zelfgemaakte appeltaart. Daar heb je dus in theorie 4 uur voor. En dat is best aanpoten, maar in geval van Le Yeti, haalbaar.

Als de nieuwe gasten binnenkomen, geef je ze een korte rondleiding en leg je de eerste dingen uit.  Verder beantwoord je de vele vragen die ze hebben: hoe is de sneeuw, hoe laat gaan de liften dicht, wordt er nog sneeuw voorspeld, waar kan ik ski’s huren, waar staat het bier….? Eric en ik laten daarna de gasten altijd even acclimatiseren. Wij gaan dan even naar onze studio. Kunnen wij ook even de eerste indrukken van de nieuwe groep verwerken.

De eerste avond eten we altijd om 19:00 uur. Omdat we al veel hebben voorbereid in de ochtend, zijn we rond 18:00 uur weer present in het chalet. We maken de tartiflette af en warmen de soep op. Zo’n eerste dag is altijd moeilijk inschatten met de hoeveelheden eten die je gaat serveren. Je wilt niet te weinig hebben, maar veel weggooien is ook tegen onze principes. Beetje balans zoeken dus. We dekken de tafel, inclusief tafelkleed, kaarsjes etc. Dit kost stiekem toch altijd een klein kwartiertje. Dan serveren we ons 3-gangediner. Ondertussen proberen we de afwas zoveel mogelijk bij te houden. Onze vaatwasser is niet optimaal en we moeten alles goed voorspoelen. Niet ideaal, maar werkbaar. Na het toetje, serveren we nog een kop koffie of thee voor de liefhebbers. Dan schuif ik meteen even aan voor een welkomstpraatje. Hierin maken we afspraken voor de komende week: hoe laat willen de gasten ontbijten, hoe laat diner, zijn er allergieën, je mag niet roken in het chalet, etc. Dan gaan wij op huis (lees: studio) aan met alle vuilnis en lege flessen van die dag.

De volgende dagen zorgen wij telkens dat het ontbijt op de afgesproken tijd op tafel staat. Als de gasten om 8:00 uur willen ontbijten, staat de wekker om 6:30 uur voor mij. Als ik dan gedoucht heb, kruipt Eric ook onder de douche. Rond 7:15 lopen we dan richting Le Yeti, waar de bakker onze bestelling al voor de deur heeft gezet (top-service!). Onderweg bedenken we of we een extra-tje serveren bij het ontbijt: eitje, croissant, pain-au-chocolat, american pancakes….. De keuze hangt ook een beetje af van het energy-level van ons de betreffende ochtend en hoe het ritme van de gasten eruit ziet. Tijdens en na het ontbijt bereid ik vaak al wat eten voor, voor het diner. Als de gasten een snack besteld hebben bij de boeking, maak ik die ook. De snack is een zoet of hartig tussendoortje dat gasten krijgen als ze terugkomen van het skiën. Wij zorgen dan dat er een taart, cake of pizzarolletje voor ze klaar staat op tafel. Eric gebruikt de tijd om een rondje schoonmaak te doen. Meestal zijn we rond 10:30 uur wel klaar en lopen we met een stokbroodje voor de lunch (uit de zak van de bakker) onder de arm weer naar onze studio.

Als het mooi weer  is gaan we skiën. Maar als het heel koud is of hard sneeuwt, hebben we nu de luxe om even lekker binnen te blijven. Dan werken we onze administratie bij (die moeten we elke vrijdagavond aanleveren via mail / website bij WensChalets), maken we onze boodschappenlijst, checken we onze boekingen (we kunnen in het boekingssysteem 3 weken vooruit kijken), sturen mails naar onze – toekomstige – gasten, spelen gitaar, kijken een serie, bekijken waar we in de komende zomer naar toe willen zeilen, lezen wat of werken de website bij.

Afhankelijk van het menu en de tijd waarop de gasten willen eten, zijn we rond 17:30 / 18:00 uur terug bij het chalet. Daar bereiden we het diner voor, dekken de tafel, draaien de vaatwasser voor de eerste keer en serveren de 3 gangen voor die avond, met aansluitend de koffie. Als er kinderen in het chalet verblijven, serveren we een apart kinderdiner, desgewenst op een vroeger tijdstip. Dit zijn kindvriendelijk gerechten (denk pannenkoeken, hamburger, pizza etc.) die makkelijk klaar te maken zijn en die kinderen over het algemeen zonder te mokken naar binnen schuiven. Zij krijgen geen voorgerecht (te veel), en vaak ijs als toetje omdat ze dat lekker vinden. De tijd dat we weer naar onze studio kunnen gaan, varieert erg omdat deze van veel zaken afhankelijk is. Maar als we om 21:00 uur terug zijn, zijn we erg blij. Als we na 22:00 uur terug zijn, vinden we dat erg laat.

In onze studio eten we nog wat, als we tussen de gangen door geen tijd hebben gevonden om iets in de mond te stoppen. We eten in principe hetzelfde als de gasten eten, maar in de praktijk valt dit toch vaak anders uit. Je hebt tijdens het koken en serveren geen tijd en vaak ook geen zin in eten. Wij maken vaak wat van de restjes die overblijven, maar soms houden we ook bewust een portie voor onszelf achter (wat zeker mag!). Maar omdat we elke week ongeveer hetzelfde koken, maken we ook – gezondere – variaties op het gastenmenu voor onszelf. In onze studio hebben we 2 kookplaten, een koelkast en een magnetron, dus we kunnen iets warm maken / bereiden.

Elke dag volgt bovenstaand stramien, behalve woensdag. Woensdag zijn we vrij! Dan gaat de wekker niet aan en kunnen we lekker alle tijd gebruiken voor het verkennen van het skigebied. De gasten moeten dan zelf voor het ontbijt zorgen (brood staat voor de deur en beleg is door ons al op dinsdagavond klaargezet). Voor het diner kunnen ze gebruik maken van de keuken, maar niet van onze voorraad. We zien dat de gasten vaak uit eten gaan of iets afhalen (pizza, kaasfondue).

Ook donderdag wijkt wat af. Donderdag = boodschappendag. Dan maken we in de ochtend wat haast, zodat we op tijd kunnen vertrekken naar de winkels. We zijn hierin nog een efficiency – slag in aan het maken, maar we hopen dat we in de toekomst rond 13:00 uur weer boven op de berg zijn met onze boodschappen. Die moeten dan weer op het laadplatform worden uitgeladen, in sleetjes die je zelf kunt duwen worden gestopt en dan mogen we ze helemaal zelf omhoog duwen. Dat is echt puffen, zweten en vloeken. Echt het work-out moment van de week. Met rode koontjes mogen we dan ook nog al die boodschappen naar ons souterrain dragen en in een superkleine ruimte opbergen. Geen leuke job, maar het moet 1x per week gebeuren.

Donderdag sturen we ook een e-mail naar de gasten die ruim een week later zullen arriveren in Avoriaz. We heten ze welkom, vragen naar de aankomsttijd, leggen uit hoe het werkt met het aankomstplatform, etc. Fijn om van te voren alvast een keer contact te hebben, zowel voor ons als voor de gasten.

En voor je het weet, is het dan al weer zaterdag. Voor de oude gasten serveer je nog 1x het ontbijt en dan is de week weer rond!