Het is moeilijk om jullie precies te vertellen wat we allemaal meemaken in Avoriaz en omstreken. We kunnen natuurlijk niet op internet al onze gasten gaan bespreken. Ook zijn er zaken die we als professionals gewoon voor onszelf houden. Dus tsja, wat houden we dan over? Ik had gedacht dat ik jullie in dit verslag op de hoogte ga brengen van korte of lange, grote of kleine, verwachte of onverwachte geluksmomenten!

Momentje 1:

Deze week heeft Eric het gevoel dat wij allebei hebben een naam gegeven: Groundhog Day, of eigenlijk Groundhog Week. Het is erg fijn om het gevoel dat je hebt een naam te kunnen geven! Jullie kunnen in een ander stukje op deze website lezen hoe de week van een chaletboy & -girl eruit ziet. En dat gaat ook elke week zo. Omdat wij werken met een standaard menu, koken we ook elke week (ongeveer) dezelfde recepten. Het zijn stuk-voor-stuk goede menu’s, dus we gaan we er niet veel aan wijzigen. Dit draagt echter wel bij aan het echte Groundhog gevoel! Voor wie de film niet heeft gezien: De film gaat over een weerman die met veel tegenzin in een klein plaatsje een reportage moet maken en daar vervolgens, om mysterieuze redenen, elke morgen op diezelfde dag opnieuw wakker wordt. Hij herbeleefd dus telkens dezelfde dag.

En om dit verslag ook nog een beetje leerzaam te maken voor jullie lezers, heb ik er ook even de echte betekenis van Groundhog Day bijgezocht: “Groundhog Day is een feestdag die in de Verenigde Staten en Canada elk jaar op 2 februari wordt gevierd. Op deze dag zou de bosmarmot (Engels: groundhog) volgens folklore ontwaken uit zijn winterslaap en zich buiten zijn hol wagen. Volgens de traditie zou de bosmarmot het einde van de winter kunnen voorspellen op grond van zijn eigen schaduw. Als de bosmarmot op Groundhog Day zijn eigen schaduw ziet, zal hij terugkeren naar zijn hol en zal de winter nog zes weken duren. Mocht hij zijn schaduw niet zien en niet terugkeren naar zijn hol, is het einde van de winter nabij.” (Bron van deze wijsheid: Wikipedia)

De enige echte Groundhog

De enige echte Groundhog (niet gefotografeerd in Avoriaz – by the way-)

Momentje 2:

Niet iedereen weet het, maar ik word veel gepest. Bepaalde mensen hebben er een handje van. Vooral mijn lengte is een mikpunt van spot. Zelf ben ik niet ontevreden en heb me nooit belemmerd gevoeld door het aantal cm dat ik in hoogte tel. Toch schijn ik op te vallen in bepaalde groepen doordat ze hun ogen iets meer naar beneden moeten richten als ze mij zien. Echter: ik meet maar 1 cm onder de gemiddelde lengte van de Nederlandse vrouw! En zeg nou zelf, dat is procentueel gewoon verwaarloosbaar. Toch blijven die plaaggeesten maar doorgaan: “Kaboutertje”, “Van wie zijn die miniski’s”….Maar nu is er een oplossing. Hoewel de Fransen gemiddeld een flink aantal centimeters kleiner zijn dan Nederlanders, hebben ze in ons Chalet Le Yeti alles enorm hoog gemaakt. De hele dag moet ik me uitrekken en op mijn tenen staan om potten te pakken, de was op te hangen en wat al niet meer. Ik verwacht dus dat ik na deze 3 maanden een flink aantal centimeters langer zal zijn geworden: dus geen terloopse opmerkingen over mijn lengte meer. Als dat geen geluksmomentje om naar toe te leven is!

Momentje 3:

Tot nu toe hebben we veel geluk met onze groepen gasten. We hebben het echt super getroffen met hen. Ze zijn allemaal erg vriendelijk, hulpvaardig en in voor een praatje. We hebben afgelopen week onze eerste groep (ex)studenten mogen ontvangen. Deze groep bestond uit 12 Deense jongemannen van rond de 25 jaar. Ze waren natuurlijk luidruchtig en lustten wel een biertje, maar ook erg behulpzaam en zoooo dankbaar. Ze aten werkelijk alles op, wat je ze voorzette. En tijdens de maaltijd gebeurde het vaak dat een van hen zich naar ons omdraaide en met stralende ogen vertelde hoe “delicious” het wel niet was. Ze gingen voor het eerst op wintersport in een chalet met chaletstaf en hebben zich van minuut 1 in de 7de hemel gewaand. Superleuk dus om voor hen te koken. En dan kregen we op zaterdagochtend, als dank, van deze mannen nog een fles wijn met deze kaart:

Bedankt!

Bedankt!

Wat we extra leuk vinden aan deze verrassing is dat deze jongens ECHT nadacht hebben over wat ze ons wilden geven. Telkens als we nu langs het restaurant “Le Bistro” lopen (en dat is nogal vaak, want het ligt op de route van het Chalet naar onze eigen studio), kijken we even op de menukaart. Vast kijken waar we strakjes uit zullen gaan kiezen! We hebben er dus elke dag al voorpret van.

Momentje 4:

Op zaterdag is het wisseldag. Dit is een drukke dag, zoals jullie op de pagina over “Een week uit het leven ….” kunnen lezen. Omdat wij inmiddels onze routine hebben gevonden, redden we het goed om al het werk af te krijgen. En als de nieuwe gasten dan aangeven dat ze pas rond 16:30 uur zullen arriveren, hebben we zelfs een lekker rustig dagje: lekker lunchen op “ons” terras in de zon met een Franse baguette….. het kan slechter!

Lunch op het terras

Lunch op het terras

Momentje 5:

Tijdens de maaltijden krijgen we echt superveel complimenten. Dit is enorm fijn om te horen en goed voor ons zelfvertrouwen. Zeker de eerste weken waren we best onzeker over hoe (betalende!) gasten onze menu’s zouden vinden. Maar inmiddels gaan we bijna naast onze schoenen lopen van alle complimenten die we krijgen: “Hoeveel Michelinsterren hebben jullie?”, “Onbrabants lekker!” en “We gaan al heel wat jaartjes met WensChalets op wintersport maar jullie eten is buitengewoon”. Tenslotte nog een kleine compliment-anekdote: We serveren 1 avond als dessert een Pavlova met verse ananas. Voor het extra effect steken we hier wat sterretjes in die Eric vlug aansteekt voor we het dessert serveren: succes gegarandeerd! We hadden een groep met flink wat kids en 1 jongetje was heel erg onder de indruk toen ik aan kwam lopen met de Pavlova met spetterende sterretjes. Hij keek met grote ogen en zijn mond ging constant open en dicht. Hij wilde wat zeggen, maar het lukte gewoon niet, zo onder de indruk was hij. Toen uiteindelijk de sterretjes uitgingen, perste hij eruit: “Applaus”. Hoe leuk!

Momentje 6:

Beetje mutserig is het wel, mijn volgende geluksmomentje: Ik word namelijk erug blij, elke keer dat ik de wasmachine aan mag zetten. Geen gesleep met de was (hooguit van onze studio naar het Chalet), niet onderweg al stress hebben omdat misschien alle machines bezet zijn door andere wassende (mede-zeil)gebruikers en niet de tijd in de gaten hoeven houden dat de was er weer uit moet omdat anders iemand anders je schone wasje misschien ergens in een vies hoekje pleurt. Bovendien is het wassen gratis en de wasmachine zo ontzettend groot dat er lekker veel in past! Ook de droger staat volledig tot mijn beschikking in het Chalet. Dus alle was, hop, van de wasmachine zo de droger in. Geen waslijntjes spannen tussen achterstag en voorstag, niet heel voorzichtig alle was uit de tas halen omdat je anders misschien ineens wat sokken in het water ziet drijven, niet bang naar de lucht kijken voor regen of veel wind en geen zilte lucht meer door je kleding waardoor die altijd net niet droog voelt. Ons washok in het Chalet is klein, smal en meteen ook voorraadruimte, maar is voor mij toch een heel fijne plek!

Momentje 7:

WensChalet heeft ook een chalet in Les Gets en Morzine. Hier zitten natuurlijk ook chalethosts. Met deze dames hebben wij regelmatig contact en dat is erg gezellig. Toen wij een week geen gasten hadden, hebben de dames uit Les Gets twee nachtjes bij ons gelogeerd. En afgelopen week hadden zij een paar dagen vrij. Wij zijn meteen uitgenodigd voor een dinertje in Le Vieux (het chalet in Les Gets). Superleuk natuurlijk! Op onze vrije woensdag zijn we eind van de middag naar beneden gereden. Daar hebben we een rondleiding gekregen: wat een ontzettend sfeervol chalet! Het is dan ook al meer dan 100 jaar oud. Echt gezellig. En Eric mocht een vuurtje stoken in de openhaard (hebben we niet in Le Yeti); mooier wordt het niet in de wereld: geluksmomentje! En om dat nog even te overtreffen, kregen we ook nog een diner geserveerd, zonder dat we zelf een vinger mochten uitsteken. Wij hopen dat Le Vieux nog eens een paar daagjes vrij is……

Diner met openhaard in Le Vieux

Diner met openhaard in Le Vieux

Momentje 8:

Wij kunnen natuurlijk alle dagen skiën (op de zaterdag na dan). En omdat we in deze luxe positie zitten, pikken we er wel de mooie dagen uit. Dus zon & goede sneeuw lokken ons de piste op, maar mist en ijzige afdalingen zorgen er voor dat wij onze middag op een andere manier invullen. En als er dan een enorme sneeuwstorm woedt, waardoor (bijna) alle liften gesloten zijn en het ECHT niet om door te komen is buiten: dan is het heel, heel erg fijn als je lekker binnen mag blijven.

Momentje 9:

Het is erg warm hier in Avoriaz. En hoewel ik ontzettend geniet van het zonnetje, doet de sneeuw dat niet. Na een week van sneeuwen, is het inmiddels een flinke zompige wandeling van onze studio naar het chalet en visa versa. Eric en ik hadden alleen onze wandelschoenen meegenomen naar Frankrijk, maar die werden telkens flink nat van zo’n tochtje. Omdat de schoenen van leer zijn, en wij geen spuitbus / leervet hadden meegenomen, vond ik het tijd voor sneeuwschoenen. Daarmee konden we onze wandelschoenen 2x per dag een natte tocht besparen. Dus zijn we naar de Decathlon gereden, in de buurt van Thonon. En nu zijn we allebei hartstikke blij met onze sneeuw/slush bestendige laarsjes inclusief fluffy voering! Elk tochtje weer….

Nieuwe boots

Nieuwe boots