Het is zaterdag 13 augustus en we zitten nog steeds in Cartagena. Het waait hard en uit de verkeerde hoek, dus we liggen nu officieel verwaaid. Toch is er nog genoeg te doen, dus we hebben het stiekem nog druk! In Nederland hebben we de verstaging laten vervangen. Dat zijn de ijzeren kabels die de mast omhoog houden. Een erg belangrijk onderdeel van de boot dus…. Nu heeft Eric gezien dat er al roestvorming op de RVS kabels komt. Na contact met de leverancier heeft Renske 3 flesjes schoonmaak- en beschermspul meegenomen. Dit mag niet gebruikt worden in de volle zon en moet 4 uur intrekken. Klein probleempje hier, maar we besluiten om het middel bij zonsondergang aan te brengen en dan de volgende ochtend bij zonsopgang weer weg te spoelen. Op zaterdagochtend kunnen we wel de verstaging vast met water schoonmaken. En omdat ik zelf voor geen goud in de mast klim, is het mijn taak om Eric naar boven te takelen. En nu dus 3 keer! Mijn work-out voor de komende dagen is weer geregeld. Het schoonmaken, opbrengen van de reiniger en wederom afspoelen gaat voorspoedig en we hebben momenteel weer een glanzende verstaging. We houden wel goed in de gaten of de roestvorming inderdaad weg blijft. 

Schoonmaken verstaging met een tandenborstel!

Schoonmaken verstaging met een tandenborstel!

Zaterdag komt (na de eerste schoonmaakactie) een Nederlands schip de haven binnen. Zijn anker hangt uit en dat is geen goed teken. Hij krijgt een plekje langs ons en Eric helpt bij het aanleggen. Dan vertelt de man ook meteen dat er “vanalles” in zijn anker is blijven hangen en nu kan hij het niet meer opgehaald krijgen. Hij duikt zijn kajuit in om de ijzerzaag te halen en dit varkentje eens even te wassen. Eric bekijkt ondertussen de pluk “vanalles”en als de buurman zijn hoofd weer boven steekt, is “vanalles” er al uit en halen ze samen het anker naar binnen. Natuurlijk komt de buurman een kopje koffie drinken en hij vertelt volop verhalen over zijn reis en leven. Omdat hij aan 1 oor doof is en aan het ander maar voor 20% hoort, is het niet echt een gesprek, maar luisteren wij vooral naar zijn avonturen. Hij hoort absoluut niet wat je zegt als je een vraag / opmerking hebt.

 Zondagochtend zijn we vroeg in de weer om de verstaging weer aan te pakken. Met veel plezier (niet dus!) wiebelt Eric af en toe flink heen en weer boven in de mast door de golven van motorboten en pilots. Deze hoeven zich blijkbaar niet aan de maximum snelheid te houden in de haven… De buurman komt even gedag zeggen; hij gaat verder. En na de verstagingsklus gaan we op pad naar de YachtClub voor de lunch. We hebben hoge verwachtingen, maar het valt een beetje tegen. Het is prima te eten, maar bij een luxe club, dachten we beter te krijgen. Om het goed te maken, gaan we ’s avonds nog maar een keer aan de tapas in de stad.

 Maandag 15 augustus is een feestdag in Spanje. Helaas wordt er in Cartagena weinig aan gedaan, behalve dan dat de supermarkt dicht is. We wilden toch een stukje fietsen en gaan richting Center Commercial. Dit is net het Meubelplein Ekkersrijt met Pinksteren: DRUK! Maar wij doen rustig onze boodschappen, vinden nog een SuperChino en gaan weer met een volle fietstas terug naar de boot. We denken dat het morgen goed weer is om te vertrekken, dus de boot moet opgeruimd.

Restantje Cartagena: uit onze schroef geplukt door Eric

Restantje Cartagena: uit onze schroef geplukt door Eric

 Dinsdag verlaten we dan echt Cartagena na bijna 2 weken. Fijn om weer eens een andere omgeving op te zoeken. We gaan op weg naar Torrevieja. Niet dat dit een stadje is dat we perse willen zien, maar Eric heeft een 30%-korting deal gevonden op internet en de haven ligt precies mooi op de route. De bedragen aan havengeld zijn in dit gebied en zeker in augustus zeker iets om rekening mee te houden. We worden bang gemaakt met EUR 120,- per nacht. Daarom stellen we een bezoek aan de Balearen ook nog heel even uit. Hier aan de kust komen die excessen niet voor, maar voor het weet, heb je toch EUR 65,- te pakken….. Nu kunnen we voor EUR 34,- per nacht in Torrevieja liggen. En wat liggen we rustig! De boot beweegt gewoon amper, net of je thuis bent: heel fijn! Dan beseffen we ons ook hoe onrustig we eigenlijk in Cartagena hebben gelegen. We besluiten meteen om van 1 nacht, 2 nachtjes te maken. We genieten van de rust en het zwembad bij de YachtClub.

 Op woensdagmiddag horen we ineens Nederlandse stemmen. Theo en Michelle vinden het leuk om weer eens Nederlanders tegen te komen en nodigen ons uit om rond 18:00 uur op de borrel te komen. Nou dat lijkt ons ook gezellig! Blijken ze al in 2001 vertrokken te zijn en de wereld al een keer rond te hebben gevaren. En daar echt de tijd voor genomen te hebben (“Ja, Zuid-Afrika is erg mooi; we zijn er een jaartje gebleven”). We hebben het met hen over het weer en de golven op de Middellandse Zee. Zij ervaren het ook als vervelende golven (gelukkig!, dat doet wel een beetje goed) en hebben nog een goede weersite voor ons. Ook krijgen we tips over de Balearen. Ze vertellen, op verzoek, veel verhalen over hun reis. Vier flessen wijn later, strompelen we naar onze boot. Dat wordt nog een extra nachtje in Torrevieja….

Donderdag dus rustig aan en stukje gefietst. Er moet een mooi zoutmeer zijn met flamingo’s en de mogelijkheid om in dat zoute water te zwemmen / drijven. Maar het enige wat wij vinden is een fietspad dat steeds slechter wordt en door een buurt gaat die er ook steeds minder florissant uitziet. We gaan dus maar terug. Inmiddels hebben we ook wel weer een uurtje of 2 op de pedalen gestaan.

 Dan verlaten we onze heel fijne, super rustige haven. Op pad naar Alicante. We weten niet goed wat we daar van moeten verwachten, behalve een dure haven. Maar ik wil het wel graag even zien. We komen laat in de middag aan, nadat we ook leuk wat uurtjes hebben kunnen zeilen. Onderweg zijn we nog een eiland tegen gekomen. Hier mag je niet ankeren, want het is een natuurgebied. Staat in de Pilot en op de kaart. Toch even langs varen om al die natuurpracht in ons op te nemen. Ligt de hele baai vol met boten (aan het anker!) en is dat kleine eiland helemaal overbevolkt door toeristen! We weten niet wat we zien!  

Isla de Tabarca

Isla de Tabarca

Alicante blijkt een grote haven en een drukke stad. Natuurlijk ook omdat het augustus is en vakantie. We horen veel Nederlandse stemmen. Aan bezienswaardigheden blijkt er weinig. Na een uurtje hebben we het wel gezien en zoeken we een tapasbar op. Het is een kleine bar, maar we kunnen met z’n 2-en nog aan de bar zitten. We bestellen wijn en er worden 3 bordjes tapas aanbevolen door de barman. We raken in gesprek met Engelse dame, die ons meteen uitnodigt om bij haar op Samos te komen logeren als we daar zijn. Supervriendelijk! Als zij vertrekt, zien we eigenlijk pas de naam van de tapasbar “Sento”. En laat dat nu precies de tapasbar-tip zijn die een “local” uit Alicante ons gegeven had toen we Cartagena lagen! Hoe toevallig! 

"Piratenschip" in Alicante

“Piratenschip” in Alicante

De volgende dag gaan we weer op pad. We hebben Alicante gezien en met deze havenprijzen blijf je geen dag langer dan nodig. We besluiten naar Valencia te gaan en nog een tussenstop te maken in Denia. Ook Denia is praktisch: het ligt mooi op de helft. Denia blijkt Loret de Mar in het klein. Kermis, veel uitgaanspubliek, maar een prima haven. Ook weer een plaatsje om niet langer te blijven.

Cabo de la Noa: wat een ruige natuur!

Cabo de la Noa: wat een ruige natuur!

 Op zondag gaan we op weg naar Valencia. Helaas doet de weer en de wind niet helemaal wat beloofd is. Maar we kunnen toch de helft zeilen. De rest gaat op de motor en door de flinke golven schudden we weer lekker. We bellen even met de haven van Valencia of ze een plekje voor ons hebben en dat blijkt geen probleem. En hoe het komt, weten wij ook niet, maar Valencia is de goedkoopste haven sinds lange tijd. We liggen hier prima tussen een hoop andere boten van buiten Spanje. Er is flink wat leven op de steiger. Hier blijven we een paar dagen om (natuurlijk) Valencia te verkennen, maar ook om de boot weer klaar te maken voor de eilanden: boot wassen van binnen en buiten, was draaien, voorraden aanvullen…. We gaan het er druk mee krijgen.

Nog op speciaal verzoek: Benidorm (in de damp)

Nog op speciaal verzoek: Benidorm (in de damp)