Inmiddels weten jullie het allemaal wel: we zijn in Nederland! Wie had dat gedacht? Uiteindelijk is de reis best soepel verlopen en zijn we ruim op tijd weer hier. Dat is maar goed ook, want voor ons volgende avontuur hebben we nog genoeg te doen. Maar eerst…. Lekker rustig weer wennen aan die Hollanders.

Op woensdag 11 september zijn we echter nog in Duinkerken. Het waait flink en daarom is dit een perfecte dag om de markt even te bezoeken. We bereiden onze tocht voor morgen vast voor. Ik hoop heel erg dat we Nederland morgen zullen halen, maar zie ook dat er vanaf een uur of 17:00 een stevige wind aan komt. Tegen die tijd wil ik graag veilig in een haven liggen. Dus of we of het gaan redden?

Donderdag is de grote vertrekdag. Niet alleen wij, maar ook de Amuse en de Jupiter gaan de stap naar Nederland wagen. Wij zijn rond 9:00 uur weg, als eersten van het stel. En wij hebben juist de minste ambitie voor vandaag. De andere boten hebben wat meer mijlen gepland voor vandaag. Als we buiten de havenkom zijn, is het een beetje pielen met de zeilen. De wind komt recht van achteren en de zeilen willen niet goed vol blijven. Maar dan bomen we het fok uit en zetten het grootzeil naar de andere kant (ookwel “vlinderen” of “melkmeisje” genoemd). En dat helpt! Het is lekker rustig op de boot, terwijl we toch een mooie snelheid halen en de stroming oppikken. De oversteek van de ingang naar Zeebrugge is altijd effe opletten met al die zeeschepen, maar we gaan er soepel doorheen. Vlissingen, here we come!

Vlissingen, ooit. Wij liggen rechts van het ronde kade-uiteinde

Net voor Vlissingen krijgen we het tij tegen, worden de golven hoger en is het erg druk met heul grote vrachtschepen. Dat helpt ons niet om onze snelheid te behouden en we krijgen tegen 18:00 uur nog net wat vlaagjes windkracht 7 mee. Gelukkig hebben we al ruim zicht op de haven! En een half uurtje later, doet een vriendelijke dame het voetgangersbruggetje voor ons open en komen we in de stillen havenkom van Vlissingen! Vastknopen en frietjes eten! Als we naar een snackbar lopen zoeken, zijn we allebei een beetje stil. We zijn nu echt in Nederland. Het is echt gelukt! Zijn we uitzinnig blij? Nee, ook weer niet. Dit is toch ook het einde van een mooie reis. Natuurlijk komt er nog een vervolg, maar dat is toch ook weer heel anders. Dit vraagt allemaal toch schakelen in het hoofd.

Maar vrijdag worden de voordelen van Nederland weer beter zichtbaar: superbruin brood van de Appie, karnemelk, muisjes, speculaas, peperkoek….. Een grote tas gaat mee de Sunrise op! En het blijkt markt, dus nieuwe haring! Omdat we helemaal geen haast hebben blijven ook lekker zaterdag. Het is een prachtige dag, dus we vullen de wasmachine van de haven tot tweemaal toe. Als de was lekker op de boot hangt te drogen, heeft Vlissingen er weer een bezienswaardigheid bij. Veel mensen die langs de kade lopen, blijven even kijken om onze drogende onderbroeken en beddengoed te bewonderen.

Het is ook open monumentendag vandaag. We gaan dus de kazematten en de Sint Jacobs Toren bezoeken. Waar ik eigenlijk had verwacht dat ik de kazematten een beetje benauwd zou vinden, blijkt dit niet het geval. Die toren daarentegen….. Wat een smal trapje! En wat een ieniemienie balkonnetje! Ben heel blij als we weer veilig met de beentjes op de grond staan.

Weer de eerste sluis, na bijna 4 jaar

Zondag is vertrekdag. We gaan gebruik maken van de Blauwe Golf richting Middelburg. Dat is dus precies als de groene golf voor auto’s, maar dan voor boten. En deze keer niet met stoplichten, maar met bruggen die open gaan. Elke 2 uur start zo’n golf. Wij willen aanhaken bij die van 14:40 uur. Omdat we nog door een sluis moeten, vertrekken we om 13:00 uur uit de haven. We zijn uiteindelijk ook wel een uurtje zoet met wachten en schutten van de sluis dus zijn we mooi op tijd vertrokken. Voor de eerste brug liggen al wat andere deelnemers aan de Blauwe Golf te wachten. We kunnen gewoon even vastmaken aan een soort van steiger en kletsen ondertussen even met de mensen die aan onze boot vastgemaakt hebben. De tijd is zo voorbij! Als de brug opengaat, gaan we met 6 boten het kanaal van Walcheren op. De anderen hebben het tempo er flink zitten. Het gaat op de motor, maar wij tutteren normaal met 5 knopen. Dat is duidelijk niet het tempo dat ze hier willen handhaven: 6 knopen gaan we! Het is de bedoeling dat je een beetje bij elkaar blijft, dus de Sunrise moet aan de bak. Ze laat zich niet kennen, dus we houden het verkeer niet teveel op. Na 5 bruggen, die inderdaad heel mooi voor ons open gaan, zijn we in een uur in Middelburg. We hebben vandaag al 4 hele mijlen afgelegd en vinden het mooi geweest. Middelburg roept! Sunrise duwt de neus richting de haven en voor we het weten liggen we vast aan de kade.

Middelburg

Na een glaasje (Orangina, hoor mam) is het tijd voor een rondje Middelburg. Wat een mooi stadje is het toch. We bewonderen het centrum en verbazen ons weer eens hoe mooi Nederland eigenlijk is. Het doet echt niet onder voor al die pracht en praal in het buitenland. Tevreden, met een broodje kroket in de mond, sluiten we de dag af.

En dan mogen we eindelijk shoppen! Maandag zijn de winkels ’s middags open en bij Middelburg zijn precies de winkels die we nodig hebben. We lopen flink wat af, vergelijken alle het verschillende aanbod en slagen uiteindelijk voor een nieuwe telefoon (moest echt, want we konden belangrijke apps niet meer updaten omdat de telefoon te oud was…), een nieuw hoofdkussen voor Eric (joepie! Heb ik mijn kussen weer terug) en een kleine waterkoker. Onze fietsjes brengen ons weer terug naar de boot en trekken daarmee de aandacht van onze buurman in de haven. Hij is ook op zoek naar vouwfietsjes en heeft wat vraagjes. Natuurlijk mag hij een proeftochtje maken en zijn vrouw kan nu ook meteen even testen hoe dat fietst. We kletsen nog even verder onder een borrel en zo is de dag weer voorbij.

Dinsdag gaan we verder naar Veere. Weer een enorme afstand van een mijl of 4. De havenmeester is nergens te bekennen, maar wij hebben hem niet nodig. We duwen (letterlijk, want de box is wat smal) de Sunrise in de parkeerplaats en genieten nog even lekker in het zonnetje. Een rondje Veere kan er ook nog van af voor we de luikjes sluiten.

Veere

Woensdag is er goede wind voorspeld en die komt ook! We kunnen goed zeilen. Het gaat zo goed dat we besluiten om niet te stoppen bij Zierikzee, maar door te gaan naar het immer bubbelende Sint Annaland. De haven in Sint Annaland is prima, met ruime aanlegplekken, moderne douches en een Jumbo om de hoek. En laten ze nu bij die Jumbo echte Zeeuwse Mosselen verkopen! En laat mijn mannetje die nu heeeel lekker kunnen klaarmaken! Weer een feestje vandaag. De dag erop blijven we ook liggen, want er wordt nu erg weinig wind voorspeld. Lekker even rustig aan, weer wat zaken voorbereiden voor ons nieuwe avontuur dat eraan zit te komen.

Vrijdag staat Willemstad gepland. We gaan rustig aan en moeten flink tussen het vrachtverkeer door steken, maar we kunnen wel op de zeilen. Dus tegen het einde van de middag leggen wij mooi vast in Willemstad. Na de douche persen we er nog een wandelingetje uit. Dan moeten we even serieus overleggen. Gaan we nu de Staande Mast Route doen of buitenom via de Noordzee naar Amsterdam? Nadat we de afgelopen dagen al wat bruggen en sluizen hebben gehad, zitten we eigenlijk niet zo te wachten op weer een hele serie van die dingen. Maar over 3 dagen komt er dikke wind over de Noordzee aanzetten. We besluiten om het erop te wagen: we gaan via de NoordZee. Dat wordt de volgende dag naar Stellendam, dag erop naar Scheveningen en tot slot IJmuiden / Amsterdam.

Op dus naar Stellendam als om 10:00 uur in de ochtend de brug opengaat. Weer kunnen we alles lekker zeilen. Nu wat minder spectaculair omdat de wind van achter komt, maar wij klagen niet. Onderweg krijgen we nog een tip van een collega-zeiler: we kunnen ook vandaag vast door de sluis bij Stellendam. Achter de sluis ligt een kleine steiger waar je (gratis) kunt overnachten. Voordeel, naast het geld natuurlijk, is dat je dan in de vroege ochtend, niet extra vroeg hoeft op te staan om de sluis nog te nemen. Wat een fijne tip! Wij pakken dus meteen de sluis en er is inderdaad nog een plekje achter de sluis voor ons vrij. Nou, dat is weer even genieten in de zon. Er komt nog een boot, die past ook nog precies aan de steiger. De kapitein komt even met ons kletsen. Hij heeft net deze boot verkocht en mag  in Stellendam naar een boot komen kijken, waarin hij heel erg geïnteresseerd is. Hij straalt een en al enthousiasme uit. Zijn vrouw moet ook even roepen, want hij is de hele tijd vergeten. Op hun vouwfietsjes vertrekken ze naar de potentiële droomboot. Maar 10 minuten later is hij terug: klapband. Hij kijkt zo teleurgesteld! Eric biedt zijn vouwfiets aan als vervoer naar die geweldige boot. Nou, dat is helemaal goed! Helemaal gelukkig vertrekt hij weer. En nu zien we ze pas terug na die bezichtiging….

Later komt er nog een boot. Ze willen graag bij ons langszij liggen. Als wij echter vertellen dat wij de volgende ochtend om 4:30 uur weg willen gaan, wordt het ineens wat minder interessant voor hen. Ze kijken wat sip, maar als wij voorstellen om dan even te ruilen van plekje (zij aan de kant en wij aan hun vastmaken), is alles weer goed. Zo gezegd, zo gedaan!

De stroming willen wij de volgende dag natuurlijk weer optimaal benutten, maar daarvoor moeten we dus erg op tijd uit de veren. Wel hebben we het snode plan opgevat om vandaag in 1x door te gaan naar IJmuiden (of misschien wel Amsterdam). Er staat goede wind en na het eerste uurtje op de motor, kunnen de zeilen omhoog en vliegen we vooruit. De stroming vindt ons en nu speren we werkelijk over de Noordzee. We naderen de Maasmond, een superdruk stukje vaarwater omdat hier alle grote boten binnenkomen voor Rotterdam, en ook weer naar buiten gaan. Enorm voordeel is dat ze hier een speciale route voor pleziervaart hebben gemaakt. Als je die volgt en je meldt je even bij de scheeps-verkeersleider dan wordt je goed gezien door de grote schepen EN wordt je hartstikke fijn geholpen door die vriendelijk meneer achter de marifoon om al die boten te ontwijken. We moeten een dikke boot even voorrang geven en halen daarom het grootzeil even binnen. Onze snelheid zakt daarmee mooi, zodat die boot voor kan gaan. Daarna vraagt de verkeersleider of we nu misschien wat extra snelheid kunnen maken, zodat we de drukke Maasmond voorbij zijn voor de volgende grote boot zich aandient. Normaal zouden we dat absoluut niet kunnen, we gaan immers nu al 6,5 knoop (6,5 mijl per uur). Maar met deze superwind en de stroming mee, knallen we het grootzeil er weer op. Whoop-Whoop …. met 9 knopen speren we er vandoor! En dan stuiven we dus Scheveningen rond 8:00 uur voorbij. Wie nu denkt dat wij dan wel gaan stoppen…. Eric glimt en glimt. Wij knoeren door en al om 11:30 uur passeren we de havenhoofden van IJmuiden.

Welkom in IJmuiden

Tsja, dan kunnen we ook best door naar Amsterdam. Dat is nu nog maar 12 mijl, dus een goede 2 uur varen en een sluis. En die sluis gaat bijna open ziet Eric. We laten het motortje van de Sunrise nog heel even extra werken. Die heeft de hele dag nog niets hoeven doen, dus dat moet kunnen. We halen de sluis precies. Wat een geluk! We motoren het Noordzeekanaal rustig af. Uiteindelijk zijn we rond 14:30 uur in Amsterdam. Oei, wat zijn we veel opgeschoten vandaag! Dat moet gevierd worden. Hier in de haven zit Loetje, een restaurant met als specialiteit Biefstuk. Dus vanavond eten wij…. Biefstuk. Zo lekker!

Het Kussend Paar XXXXL, langs het NoordZeeKanaal

We hebben besloten om hier in Amsterdam even te blijven liggen. Ons To-Do-lijstje is inmiddels wel wat lang en hier liggen we helemaal prima om er wat items van af te strepen. Ook de eerste bezoekjes van mensen die de Sunrise wel weer eens van dichtbij willen bewonderen, zijn geregeld. Ik denk niet dat we ons voorlopig gaan vervelen!