Voor de trouwe lezers van de website: Eric en ik zitten nu op het vliegveld van Santander om jullie te voorzien van nieuwe verhalen! Hier is internet….

Om lekker goed uit te rusten en omdat er regen voorspeld wordt, blijven we nog een extra nachtje in Hondarribia. In de ochtend en middag regent het inderdaad en doen we rustig aan. In de avond wordt het dro(o)g(er) en pakken we onze fietsen om op pad te gaan naar de Franse kant: Hendaye. Daar is een grote supermarkt en dan kunnen we voor de laatste keer Franse lekkernijen inslaan. Volgens google-maps moet het een tochtje van 25 minuutjes zijn. Maar Google hoeft zich niet met gevaar voor eigen leven tussen het Spaanse verkeer door te worstelen. De tocht begint met een mooi fietspad, maar dat houdt ineens op. En dan…. Tsja als Hollanders zijn we niet bang aangelegd en zetten we natuurlijk wel gewoon door. Ook als het lieflijke dorpje van de kaart in het echt ineens een grote Spaanse stad (Irun) tijdens de spits blijkt te zijn. Uiteindelijk kost het ons een uur op bij de Franse supermarkt te komen. Het is gelukkig echt een groot exemplaar en we kunnen dan ook even helemaal los. Het is al bijna 20:00 uur als we de beentjes weer rond laten gaan om nogmaals de landsgrens Frankrijk – Spanje over te steken. We hebben inmiddels honger gekregen en kijken al een beetje om ons heen naar een snelle hap. In “ons” stadje aangekomen, blijkt de hoofdstraat afgezet voor verkeer. Iedereen staat gezellig buiten met een wijntje / biertje en een hapje. Nou, en wie zijn wij dan weer om tegen deze traditie in te gaan? We zetten de fietsen tegen een boompje en bestellen wijn en pintxos. Zalig en erg gezellig!

Pintxos in Hondarribia

Pintxos in Hondarribia

De volgende dag is het tijd om te vertrekken. Met een iets wat houten hoofdje zetten we koers naar Zumaia. We willen uiteindelijk naar Bilbao en Zumaia ligt heel handig op een 30 mijl. Dan is het de dag daarop maar een kleine 50 mijl naar Bilbao. We komen rond 18:00 uur aan in Zumaia en krijgen een plekje aangewezen door de havenmeester. Het is een erg gezellige man, die meteen ook even een foto van zijn dochter (met zijn 2de vrouw) laat zien en vertelt over zijn avonturen in Amsterdam (met zijn 1ste vrouw).

We lopen nog even een rondje in Zumaia. Er blijkt een strand te zijn waar erg bekende rotsformaties zichtbaar zijn. Je kunt hier goed zien hoe de aardkorst is opgestuwd tussen het Iberisch Schiereiland en Europa. Een en ander heeft natuurlijk al even geleden plaatsgevonden, maar juist hier is deze beweging mooi te zien. Verder is er niet veel te beleven in het stadje.

Deze rotsformatie wordt flysch genoemd

Deze rotsformatie wordt flysch genoemd

Na een vers brood te hebben gehaald, vertrekken we op 12 juni naar Bilbao. Helaas staat er weinig wind, dus moeten we veel mijlen maken op de motor. Maar daarmee zijn we al rond 15:30 uur in de haven van Bilbao. De havens voor plezierjachten liggen op zo’n 10 mijl van het centrum van Bilbao. Het zijn erg dure havens, dus eerste even geïnformeerd naar de prijzen voordat we definitief aan de papierwinkel begonnen. De eerste haven heeft  op de website andere prijzen staan dan ze nu blijkbaar hanteren. Dat zijn geen leuke grappen en we vertrekken dus maar meteen weer. De tweede (en laatste) haven is de verenigingshaven. We krijgen een prima plekje en er is zelfs wifi!

De dag erop is het tijd om Bilbao te gaan verkennen. We kunnen met de metro. Gisterenavond hebben we al uitgezocht waar de haltes zijn en welke kaartjes er beschikbaar zijn. We staan op tijd op, ontbijten in een Spaans café met ontbijt-pintxos  (5 euries all-in!!!) en pakken de metro. Het gaat allemaal heel soepel en een half uurtje later staan we in de oude stad van Bilbao. Het is allemaal prachtig! Via de VVV voor een plattegrond, gaan we naar het Guggenheim. Het is maandag en het museum zelf is gesloten. Maar ik heb uit betrouwbare bron (THX Marion!) begrepen dat het museum van buiten net zo mooi is als van binnen. Uiteindelijk wandelen we tot een uur of 14:00 rond en pakken dan de metro weer naar de haven. Na een verlate lunch, leggen we even de voetjes omhoog.

20160613 Bilbao Puppy 3

Kunstwerk: “Puppy”

Bilbao, de oude stad

Bilbao, de oude stad

Eind van de middag gaan de schoenen weer aan, want de zweefbrug wacht nog op een bezoekje! De brug is ontworpen door een leerling van Eiffel (Eiffeltoren) eind 19de eeuw. De brug is gebouwd om de 2 dorpen met elkaar te verbinden, zonder de scheepvaart te hinderen. Het was (en is) een ontzettend ingenieus ontwerp. Je kunt nog steeds met de zweefbrug naar de overkant. Kosten: EUR 0,40. Maar je kunt ook met een lift naar boven, waar bovenop de brug een pad is gemaakt waarover je naar de overkant kunt lopen. Daar mag je weer met de lift naar beneden. En als Eric van deze mogelijkheid hoort, wil hij natuurlijk die brug op! En omdat je elkaars kwaliteiten moet kennen en weten in te zetten, mag Eric natuurlijk die brug op en krijgt het fototoestel mee. Femke onderzoekt ondertussen de reguliere weg om naar de overkant te komen. Hiervoor hoeft ze niet omhoog, om over een houten pad (waar je tussendoor kunt kijken), over een wiebelige brug naar de overkant te lopen. Nee, zo is de taakverdeling prima!

Zweefbrug in Bilbao

Zweefbrug in Bilbao

Boven op de zweefbrug

Boven op de zweefbrug

Op 14 juni gaan we weer door: Castro Urdiales wacht op ons. Het is maar een klein stukje varen. In de pilot staat dat er enkele mooring-boeien zijn voor bezoekers en dat je na betaling van een fee ook gebruik mag maken van douches van de YachtClub. Nou, het blijkt allemaal een beetje anders te zijn. Er zijn helemaal geen bezoekers-moorings. Je kunt en mag wel ankeren. Slik! Dat hebben we nog niet gedaan…. Maar we zullen er wel aan moeten wennen en “no time as the present”, dus gooien we heel stoer ons anker uit met 50 meter ketting er achter aan. We liggen als een huis. Helaas gieren we wel flink. Dat wil zeggen dat we niet strak achter ons anker blijven liggen, maar er een beetje achter zwieren. Dat is wat onrustig, maar goed te doen.

We roepen via de marifoon de YachtClub aan. Ze hebben al aangegeven dat we van hun watertaxi-service gebruik konden maken. Je kunt dan via de marifoon contact maken en dan komen ze je bij je boot ophalen. Je ligt immers voor anker en als je naar de kant wilt kun je dat a) zwemmend doen, b) met je eigen bijboot,c) met je eigen helikopter die natuurlijk op het helidek geparkeerd staat of d) indien beschikbaar met de watertaxi. Wij zijn lui en kiezen voor d). Wat een luxe! En nog beter: wat blijkt… we hoeven helemaal niets te betalen! Het is nog voorseizoen en we kunnen van alle faciliteiten van de YachtClub gebruik maken, zonder te betalen. Dus nadat we het stadje bezocht hebben, roepen we even de watertaxi op om te gaan douchen. Heel decadent.

Santa Maria in Castro Urdiales

Santa Maria in Castro Urdiales

We slapen alleen niet heel fijn. De golven staan dwars op de boot en dat wiebelt nogal. Dus als we wakker zijn in de ochtend, gaat het anker meteen omhoog. We gaan door naar Santander. Er wordt flinke wind voorspeld en dan willen we in een goede haven liggen. Nu is er helaas weinig wind (en uit de verkeerde richting) en moet de motor aan. We hopen nog net voor de buien in de haven te liggen. Dat pakt echter NET niet goed uit. Gedoucht en wel liggen we rond 13:30 uur in Santander. Je kunt ons uitwringen van de laatste 20 minuten die we nog buiten moesten zijn. We kleden ons om en gaan eerst even rustig lunchen. Als het weer droog is, komen de mannen van de haven om ons naar de juiste box te brengen. Een van de havenmeesters gaat zelfs mee aan boord om ons de goede steiger te wijzen.

De haven is duur, ligt werkelijk naast het vliegveld en heeft niet eens Wifi! Maar dit wisten we allemaal van te voren, behalve dat van de Wifi. Maar we liggen erg rustig en kunnen dus prima slapen.

De dag erop fietsen we naar het vliegveld. Daar moet immers wel internet zijn. We willen de weersverwachtingen goed in de gaten houden. Als het maar even kan, willen we graag weer door. Maar dan moet de wind draaien (nu is ie telkens West en daar moeten we ook heen) of wat gaan liggen (nu wordt er telkens windkracht 7 voorspeld voor de komende 4 dagen). Gelukkig lukt het op het vliegveld om de weerberichten te downloaden. Daarna fietsen we door naar een Shoppingmall, om brood te halen. Inmiddels is het al 10:00 uur, dus we ontbijten maar in de Shoppingmall. Daar blijkt ook gratis internet te zijn en het ontbijt duurt dus wat langer dan strikt noodzakelijk.

We doen nog even boodschappen en leveren deze af bij de boot. We zijn tot de conclusie gekomen dat we vandaag in ieder geval niet gaan vertrekken. Dus kunnen we Santander gaan bekijken. We hebben er geen grote verwachtingen van, maar het is toch een grote stad, dus altijd leuk om even te gaan kijken. Dat Spanje nog niet zo gericht in op fietsers, wisten we al, maar we kunnen geen (veilige) fietsroute ontdekken naar het centrum van de stad. Daarbij lijkt het ook nog erg ver te zijn. In het winkelcentrum zoeken we via internet uit wat de opties zijn. Blijkt er achter het winkelcentrum een tramhalte te zijn die rechtstreeks naar het centrum gaat! Met fietsjes en al stappen we 15 minuutjes later op de tram en binnen de kortste keren staan we in het centrum. Prima!

We gaan eerst maar eens wat eten. Het regent weer pijpenstelen, dus hebben we best tijd voor een 3-gangen Menu del Dia. Rond als een tonnetje en EUR 25,- (incl. 4 glaasjes wijn) armer staan we om 15:30 uur weer buiten. Het is inmiddels droog en de VVV heeft nog een mooie fietsroute voor ons. Zo zien we nog wat van Santander, maar we vinden het niet de mooiste stad die we tot nu toe gezien hebben. De metro brengt ons weer terug naar het winkelcentrum en na een kleine 5 km fietsen zijn we ook weer bij de haven.

Omdat we de douchefaciliteiten van de haven niet echt kunnen waarderen (gezamenlijk douchen), gaan we nu voor het eerst de douche op onze boot gebruiken. En dat bevalt erg goed! We schuiven aan voor een heel klein avondmaaltje in onze eigen casa en een slechte film. Mooie dag!