We liggen weer in een haven en met een borg van EUR 100,- hebben we weer eens goeie wifi op de boot. Super! Eric en ik zijn helemaal fan van de Gemeentehavens hier op de Balearen (IB Ports). Zij zijn voor middellandse zee-begrippen zeer redelijk geprijsd en het personeel is supervriendelijk! Bij deze havenmeester stonden we sowieso meteen in een goed boekje, want we kwamen uit Nederland. En Nederlanders zijn, net als Catelanen (= hijzelf) harde werkers. Goed om te horen!
Op dinsdag 6 september liggen we nog in Santa Eulalia. We hebben de hele dag hard gewerkt (wij zijn namelijk Nederlanders J) en in de avond wordt het lekker een beetje koeler. Boodschappen zijn binnen en we blijken een buurboot te hebben gekregen in de haven. Hij heeft een Engelse vlag, maar we horen al aan de stem van de lady-on-board dat er wel eens wat Nederlands in zou kunnen zitten. En dat blijkt ook het geval: hij is Engels, zij Nederlands en beiden hebben in Eindhoven gewerkt. Ze wonen inmiddels in Spanje en hebben sinds een jaar een motorboot. Leuk om ook eens te horen hoe het werkt met zo’n boot. Toch weer heel anders dan bij ons. Zo varen wij om 5:00 uur in de ochtend weg van het Spaanse vaste land om dan ’s avonds nog net voor het donker aan te komen op Ibiza. Zij doen dit in een 2 à 3 uurtjes….. Ondertussen verstoken zij dan wel 80 liter diesel per uur, waardoor een enkeltje Ibiza toch op zo’n EUR 240,- (diesel kost in Spanje rond EUR 1,- per liter op het vaste land) komt te staan (NB! Met wind tegen zou dat nog eens Eur200,- extra zijn volgens hun!!! Niet normaal!), waar wij dan weer EUR 20,- kwijt waren aan brandstof. Ze komen bij ons nog een wijntje drinken en voor we het weten is het al weer 00:30 uur.
De volgende ochtend is het al weer vroeg dag voor ons. Het is woensdag en dan is er op Punta Arabi een Hippiemarkt. En bij Ibiza horen hippies, dus gaan wij daar op af. Ik dacht dat het al om 9:00 begon, maar na een goede blik op de folder blijkt dat dus 10:00 uur te zijn. Nu we toch al wakker zijn, gaan we dan maar eerst naar “De Nederlandse Winkel”. Op mijn tocht naar de wasserette, heb ik een Nederlandse Winkel ontdekt. Op de pui staat “Brood, Kaas en Zuivel”. Eric droomt van paprikachips en witte puntjes met muisjes. En misschien hebben ze wel een zakje dropjes en potje Calvé pindakaas met nootjes voor mij…… Al onze dromen komen uit! Het zijn niet de goedkoopste boodschappen die we ooit gedaan hebben, maar het gezicht van Eric als ie in zijn broodje met muisjes bijt is dan ook onbetaalbaar! Ze hadden zelfs roggebrood! Wij hebben een supermaaltje.
Hollandse kost!
En dan nog naar de hippiemarkt. We pakken de fietsjes. Het zou een half uurtje op de fiets zijn met maar weinig stijgen. Dat klopt ook helemaal, dus rond 10:30 uur zijn wij klaar voor alle hippies. We zijn alleen niet de enigen. Poeh, wat is het druk! Lijkt wel of het hele eiland zich hier verzameld heeft. Niet leuk meer. We lopen vlug (zo vlug als kan) een rondje en zijn er klaar mee. Hup, weer op de fiets en weg van die gekte. We besluiten nog een dagje te blijven, ook al is de haven dan niet heel goedkoop. Effe een baaldagje. We lopen nog even het stadje in. Eulalia is een leuk stadje, maar met eigenlijk geen echte bezienswaardigheden.
Hippiemarkt in Punta Arabi
Op donderdag is het tijd om weer verder te gaan. We willen meer noordelijk gaan en als er dan een goede dag komt om over te steken naar Mallorca, maken we daar meteen gebruik van. Voorlopig ziet zaterdag er goed uit, dus nog tijd voor een paar mooie ankerplekjes. We kiezen voor Cala Portinatx. Deze baai geeft goede bescherming en is alleen aan de Noordkant open. Dat zou met de wind- en golfvoorspellingen prima moeten uitkomen. Het waait niet heel hard, maar waait genoeg om de boot vooruit te krijgen en we hebben geen haast. Nu kan mooi weer eens de vislijn uit! Die kun je namelijk alleen gebruiken als je tussen de 3 en 5 knopen (mijl per uur) gaat. Onze “MaxiChance”-vislijn uit Duinkerken heeft 50 meter lijn, 6 haakjes met kleurige nepvliegjes en een plankje (dat zorgt dat de lijn ongeveer een halve meter onder water wordt getrokken – en onder water zijn de visjes) maar ik rol maar zo’n 25 meter af. Het is druk vaarwater en je wilt niet dat er een andere boot over je vislijntje gaat: dan is ie stuk en de andere boot misschien niet heel blij met een lijn in de schroef van de motor. Nog geen 20 minuten hangt ie achter de boot en Eric ziet dat we beet hebben. Het plankje komt dan bovendrijven, dus dat is goed zichtbaar. We trekken de lijn weer binnen en het lijkt wel een slinger van vissen! We hebben gewoon 2 hoofdgerechtjes in 1x!!!! Dit is werkelijk geweldig! Eric plukt ze van de “MaxiChance” en geeft ze een genadeklap op het voorhoofd. Dan meteen de koelkast in. Hoe vers wil je je vis? We bergen de vislijn weer op, want je moet alleen vangen wat je van plan bent om te eten, vinden wij. En dan begint het grote giswerk: wat hebben we eigenlijk aan de haak geslagen? Eric denkt meteen tonijntjes, maar ik ben niet overtuigd. Ik denk aan Spaanse Makreel of een Bonito. Ook onze hulplijn Paul denkt aan een van deze twee nadat we hem een foto geappt hebben.
Twee vissen in 1x
Tegen 16:00 uur bereiken we de baai en Eric stuurt de boot meteen naar voren. Inmiddels hebben we gemerkt dat daar vaak nog prima plek is en dat er genoeg diepte is. Het anker ligt dan ook binnen no-time en we duiken nog even de zee in om af te koelen en het anker te checken. Dan komen we weer terug bij de happening-van-de-dag: visjes! Omdat we niet zeker weten wat we nu precies hebben gevangen, gaan we op de Oosterse tour. Dat smaakt altijd! Ik bedenk dat noedels er lekker bij zouden zijn en Eric wil best even met de bijboot naar SPAR-supermarkt om te bekijken of die voorradig zijn. Uiteindelijk eten we dus Verse Vis met Oosterse Noedels: superlekker! Voor Henry: Een loempia-momentje 😉
In de avond worden de rollen omgedraaid en worden wij de prooi: muggen! We hadden vooraf bedacht dat muggen zout water en wind geen leuke combi vinden. In Valencia hebben we bij de Ikea toch maar wat vitragegordijnen meegenomen op advies van de toenmalige overbuurvrouw. En hier zijn we nu superblij mee: anders hadden we binnen moeten gaan zitten. We hangen vlug de gordijnen over onze kuip en maken die vast met grote knijpers. Dan is het kijken naar de muggen die graag even naar binnen zouden willen, terwijl wij een kop thee drinken en een spelletje spelen onder ons beschermdoek.
Eric heeft een manier gevonden om uitgebreide weerberichten (gribfiles) binnen te halen via de telefoon (email). Op deze manier hebben we ook zonder wifi de beschikking over de weer- en windverwachting. We moeten natuurlijk wel internetbereik hebben, maar dat is meestal wel het geval. Bovendien zijn het kleine bestandjes, dus onze buitenland-internetbundel is ruim voldoende. Op deze berichten heeft hij gezien dat vrijdag (dus morgen) een betere dag zou moeten zijn om naar Mallorca te varen dan zaterdag. Nou, dan gaan we dus morgen!
Op de 9de halen we om 8:30 uur het anker op en verlaten Ibiza. Het eiland heeft ons positief verrast. Haven zijn dan schaars en duur, maar dat wordt meer dan goedgemaakt door leuke ankerbaaitjes. En er zijn nog best ankerplekjes te vinden zonder harde muziek van de horeca. We hebben 44,5 mijl gevaren en alles op de motor. Helaas was er niet genoeg wind om ons vooruit te blazen. Maar de zee is verder rustig, dus geen klagen. We hebben een IB Port-haven gezocht om aan te komen op Mallorca. Na een dag varen, willen we gewoon zeker weten dat we even rustig kunnen liggen. We komen aan in Puerto d’Andraitx en krijgen meteen een plekje aan de steiger aangewezen. Het is pas 16:00 uur, dus we kunnen nog even rustig zitten. We eten op tijd en pakken de fietsjes. Een kilometer of 5 landinwaarts ligt het stadje Andraitx en dat moet nog mooi authentiek Spaans zijn. En dat is het ook. Echt heel mooi! Maar als je de kerk en het kasteel (= Gemeentehuis) wilt zien, moet je nog wel even een flinke bult op. Dat hebben we er graag voor over en de weg terug gaat dan natuurlijk weer soepeler. Het is pas 21:00 uur als we weer terug zijn in de haven, dus is er nog tijd voor een wandeling over de boulevard. Puerto d’Andraitx is een wat chiquer plaatsje, waar wat duurdere (niet noodzakelijk betere) restaurants langs de kade liggen. Ook de dure merkkleding en –juwelen zijn volop verkrijgbaar. Wij bekijken alles nauwkeurig en drinken een kopje thee op de boot.
Andraitx
De dag erop besluiten we te blijven liggen. We moeten nog een plan maken voor het bezichtigen van Mallorca. Dit kan natuurlijk nooit heel precies, maar het is wel fijn om alvast wel mooie ankerplekjes uit te zoeken, rekening houdend met de weersvoorspellingen. In de ochtend puzzelen we dus wat en besluiten we om Mallorca rechtsom te gaan bekijken. En omdat Palma de Mallorca geen IB Port heeft en dus alleen heul dure havens heeft, pakken we om 12:00 uur de bus vanuit de haven naar Palma. Het zou een bewolkte dag worden, dus perfect voor een stadsbezichtiging. Na meer dan een uur in de bus, hebben we ook mooi weer wat van het eiland gezien.
Tijdens onze huwelijksreis zijn we naar Mallorca geweest en hebben we ook Palma bezocht. Toen hebben we weinig van Palma gezien, want het hoosde! Nu beginnen we met een menu-del-dia op het terras en lopen daarna een mooi rondje door de stad. De wolken pakken zich al verder samen en tegen de tijd dat we bij de kathedraal komen gaan de hemelsluizen open. We schuilen eerst nog onder een boom, maar dan zie ik een vrouw een trappetje aflopen om in een tunnel te schuilen. Veel droger, dus we rennen er op af. Eric denkt met zijn fancy wandelschoenen alle terrein aan te kunnen: ik zie hem nog net op zijn billen het trapje afstuiteren. Geen grote schade, maar wel heel natte billen. En als dan binnen 3 minuten nog 2 anderen op eenzelfde manier het trapje afkomen is gedeelde smart natuurlijk ook weer halve smart. Als de bui over is, gaan we maar een nieuwe, droge broek kopen. Eric moet nog een uur in de bus en dat is natuurlijk niet fijn. We slagen snel, in het toilet van het busstation kleedt hij zich snel om en is dan weer helemaal “het menneke”.
Kathedraal van Palma
Zondags gaan we weer op pad. Dinsdag en woensdag wordt er flinke wind voorspeld en in onze planning hebben we dus 2 nachten voor anker en dan weer 2 nachten in een haven opgenomen. Als haven lijkt Porto Petro ons erg leuk. Daar zaten we ook met onze huwelijksreis. Kijken wat we daar nog van herkennen! Maar eerst naar een ankerbaai zo’n 25 mijl verderop. We zijn pas tegen de middag weg, want nog boodschappen, tanks vullen etc. En omdat we niet in het donker willen ankeren, moeten we onze gemiddelde snelheid wel een beetje in de gaten houden. Maar we hebben meer wind dan verwacht en we gaan erg lekker. Net geen 5 knopen, dus kan de vislijn weer tevoorschijn gehaald worden! Gedurende de middag hebben we 7x beet, waarvan er 3 vissen nog weten te ontsnappen. De overige 4 worden te klein bevonden en teruggegooid. Hoewel er 1-tje zo hard heeft gehapt dat de haak ook zijn oog een beetje geraakt heeft, besluiten wij dat hij dan voortaan maar in het midden van de school moet gaan zwemmen en niet meer de links-buiten positie moet kiezen.
We komen in onze ankerbaai, maar zien dan ook meteen de verschillen met Ibiza. De baaien (aan deze kant van het eiland in ieder geval) zijn erg smal. Bovendien hadden we al veel meer zeilboten op het water gezien dan op Ibiza en die moeten natuurlijk ook allemaal ergens ankeren: dus erg druk. Combinatie van druk en krap = niet leuk. We besluiten dat het een erg mooie plek is, maar dat we wel verder gaan. En omdat het inmiddels 18:30 uur is, hebben we ook wat haast. Een 7 mijl verderop is een volgende mogelijke plek en gelukkig is daar nog meer dan voldoende ruimte. Om 19:30 uur kunnen we nog net zien waar het anker ongeveer uitgaat en kunnen we nog goed peilen of we echt vast liggen. We eten lekker wat op de boot en ondertussen zien we dat we echt niet bewegen. Prima!
Ceasar Salad met uitzicht op strand
Volgende dag gaan we verder. We hoeven niet ver tot de volgende mogelijke ankerbaai. Deze is wederom druk (ook met zwemmers / badgasten) en krap, dus verder. Het is nog vroeg, dus we hebben de tijd. De volgende ankerbaai is al wel wat vol, maar Eric stuift weer naar voren (net voor een Franse boot) en pikt de beste plek van de baai. Een bordje “Verboden te ankeren tussen 10:45 en 17:00 uur” (maar dan op z’n Spaans natuurlijk) geldt duidelijk niet voor ons, dus liggen we prinsheerlijk. We peddelen nog even naar de kant, maar daar is niet veel te doen voor ons. Tegen de avond komen er wel meer golven de baai binnen. Doordat wij net achter een rotswand liggen en een hekanker (zie vorig verhaaltje voor uitleg) hebben uitgebracht, slapen wij vast stukken beter dan de andere boten in de baai. Zij liggen echt verschrikkelijk te wiebelen.
Cala Mondragó
Dinsdag gaan we volgens planning naar een haven. Port Petro konden we niet online boeken. Alle IB Ports staan online, maar deze niet. Op advies van de havenmeester van Port d’Andraitx melden we ons via de marifoon: Geen plaats! Hoe kan dat nu? En wat nu? Gelukkig zijn er op Mallorca veel meer haven incl. IB Ports dan op Ibiza. We pakken een haven 5 mijl verderop: Porto Colom. We bellen voor de zekerheid en de havenmeester geeft aan dat hij een plekje voor ons vrij houdt. We geven gas (want wind op kop) en om 11:30 uur gaan de lijntjes uit naar de kant. We gaan morgenvroeg gewoon op de fiets naar Porto Petro. Dan hebben we dat toch gezien! Vandaag besteden we aan wat boodschappen doen, internet bemachtigen, de website bijwerken, de verdere planning maken en voorziet Eric de koelkast van nieuw rubber (zodat ie beter afsluit, dus minder koude verliest en minder energie verbruikt). Je merkt al wel dat het midden september is: het koelt wat eerder af en is niet meer zo ontzettend heet. Fijn; dan heb je wat meer energie gedurende de dag en het slaapt zeker lekkerder!
Wat is nu de verdere planning? We willen toch even kijken of we Menorca nog een stukje kunnen meenemen. Omdat we Mallorca zo druk vinden en gehoord hebben dat Menorca dat een stuk minder is, is het toch een goede optie voor ons. Daarna rond 1 oktober oversteken naar (zuid-)Sardinië. Dat is puur functioneel, want we willen naar Sicilië voor de wintermaanden. Dus Sardinië zal ongeveer een weekje bezocht worden. Dan oversteken naar Sicilië. Daar hoppen we dan in een weekje naar onze winterhaven aan de zuidkust en gaan we meemaken wat “overwinteren op de boot” betekent. We houden jullie natuurlijk op de hoogte!
Tot slot nog even met jullie delen: ik heb een teller op de website gezet. Op zich al een hele tour voor een website-deskundige als ik. Hiermee kan ik zien hoeveel keer per dag de website bekeken wordt (niet wie / wat of waar). En dat is leuk!!!! Ik zie nu dat er flink wat mensen naar mijn schrijfsels kijken. Natuurlijk hoorde ik dat wel van de een of ander, maar nu kan ik het in harde cijfers zien. Dus: Bedankt alvast weer voor jullie interesse!!!!!!